Έχει ποτέ κανείς σας παρατηρήσει ότι όταν το φεγγάρι ξεπροβάλλει στον ορίζοντα φαίνεται μεγαλύτερο απ’ότι όταν βρίσκεται μεσουρανίς; Εάν απαντήσατε καταφατικά, τότε νομίζω πως μπορώ να σας βοηθήσω να ανακαλύψετε το λόγο για τον οποίο αυτό συμβαίνει.
Υπάρχουν αρκετές θεωρίες και μύθοι γύρω από αυτό το φαινόμενο και έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον πολλών ερευνητών ανά τον κόσμο. Σύμφωνα με έναν αρκετά γνωστό μύθο που χρονολογείται πίσω στον 4ο αιώνα π.Χ., το «παράξενο αυτό θέαμα» προκαλείται απ’ την ατμόσφαιρα της Γης ή όπως αλλιώς εξηγείται σε κάποια δημοσιεύματα, λόγω «συμπίεσης».
Έτσι λέγεται ότι η ατμοσφαιρική διάθλαση κάνει τη Σελήνη να φαίνεται μεγαλύτερη όταν είναι κοντά στον ορίζοντα. Η διάθλαση σε συνδυασμό με την απόσταση του φεγγαριού από τη Γη που κυμαίνεται στα 4000 χλμ κατά τον οριζόντιο άξονα, προκαλεί τη μεγέθυνση που παρατηρείται.
Ωστόσο, υπάρχει και η άλλη πλευρά του νομίσματος που έχει αρχίσει και κερδίζει περισσότερο έδαφος μιας και είναι αποδεκτή από αρκετούς επιστήμονες. Και αυτή δεν είναι άλλη απ’ το ότι η διαφορά μεγέθους της Σελήνης είναι απλώς μία ψευδαίσθηση!
Μπορείτε να το διαπιστώσετε κι εσείς κάνοντας ένα πολύ απλό πείραμα απομόνωσης του φεγγαριού από τον περιβάλλοντα χώρο του. Κοιτάξτε το μέσα από τον «κύλινδρο» που σχηματίζουν τα δάχτυλά σας όταν τα κρατήσετε χαλαρά σε μία γροθιά. Κάντε το και θα μείνετε έκπληκτοι.
Το φαινόμενο αυτό είναι γνωστό ως η «ψευδαίσθηση Ponzo» και πήρε το όνομά της από τον Ιταλό ψυχολόγο Mario Ponzo, που την απέδειξε για πρώτη φορά το 1913. Για τη διεξαγωγή του πειράματος που θα επιβεβαίωνε τη θεωρία του, ο επιστήμονας ζωγράφισε δύο συγκλίνουσες κάθετες γραμμές και στη συνέχεια δύο οριζόντιες που έτεμναν τις πρώτες.
Μία στο πάνω μέρος του χαρτιού και μία χαμηλότερα. Οι οριζόντιες αυτές γραμμές είχαν το ίδιο μήκος, όμως η πρώτη φαίνεται να είναι μακρύτερη.
Αυτό συμβαίνει γιατί ο εγκέφαλός μας ερμηνεύει τις δύο συγκλίνουσες γραμμές ως παράλληλες, οι οποίες φαίνεται να συγκλίνουν επειδή εκτείνονται μακριά. Έτσι, παρά το γεγονός ότι έχουν το ίδιο μήκος, αυτή που είναι πιο «απομακρυσμένη» φαίνεται πολύ μεγαλύτερη! Το ίδιο συμβαίνει λοιπόν και με τη Σελήνη.
Και εάν σε όλα αυτά προστεθεί και το γεγονός ότι όταν το φεγγάρι είναι «χαμηλά» στον ουρανό συγκρίνεται με σταθερά αντικείμενα όπως τα βουνά κλπ ενώ μεσουρανίς δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης, μπορείτε να καταλάβετε γιατί «αλλάζει μέγεθος».
Είμαστε λοιπόν θύματα μιας αυταπάτης, η οποία όμως πάντα θα μας γοητεύει!
0 comments
Δημοσίευση σχολίου