Βίλχελμ Ράιχ – Έδωσε μέλλον στην ανθρωπότητα με την αποστολή του

Η πορεία του μοναδικού επιστήμονα ήταν τόσο πολύ πλούσια σε εμπειρίες, που άφησε κληρονομιά στην ανθρωπότητα πάνω από εκατό χιλιάδες χειρόγραφες σελίδες, οι περισσότερες από τις οποίες δεν έχουν ακόμη δει το φως της δημοσιότητας.

Ο πρωτοπόρος της Οργονοενέργειας, δεν αποτέλεσε εξαίρεση για το κατεστημένο της κάθε εποχής, που εξαφάνιζαν, έκαιγαν και σκότωναν όλους τους πρωτοπόρους.

Τα πιο γνωστά και πρόχειρα παραδείγματα είναι: Ο Σωκράτης, που εκτελέστηκε γιατί δίδαξε τους νέους <<καινά δαιμόνια>>, (νέους θεούς, νέες ιδέες), ο Γαλιλαίος που παραλίγο να τον κάψουν στην πυρά επειδή είπε ότι η γη γυρίζει, ο Τζιορντάνο Μπρούνο που τον έκαψαν στην πυρά επειδή θεωρούσε τον ήλιο σαν κέντρο του ηλιακού συστήματος και όχι τη γη και ο Τέσλα που τελικά πέθανε φτωχός και ξεχασμένος, επειδή ήθελε να δώσει δωρεάν ηλεκτρική ενέργεια στην ανθρωπότητα.

Στην ίδια κατηγορία ανήκει και ο Βίλχεμ Ράιχ ο οποίος πέθανε (δολοφονήθηκε) στη φυλακή και τα βιβλία του δημεύτηκαν και κάηκαν. Και όλα αυτά στις δημοκρατικές ΗΠΑ !

Η στάση του Ράιχ σε ολόκληρη τη ζωή του ήταν αντισυμβατική και ήταν εξίσου δύσκολο να γίνει αποδεκτός, όσο και οι ανακαλύψεις του.Αυτοί που προσπάθησαν να τον υποβαθμίσουν και τον κατηγόρησαν ήταν άτομα που είτε ήρθαν ευκαιριακά σε επαφή μαζί του, είτε καθόλου. Δεν γνώριζαν τίποτε για τη δουλειά του με αντικειμενικά δεδομένα και πρόβαλλαν πάνω του το δικό τους παραλογισμό.

Άτομα όπως το ζεύγος Μπρέιντι, ο Χένρι Γουόρκ, όπως και κάποιοι που ισχυρίζονται πως κάποτε υπήρξαν «υποστηρικτές» ή «μαθητές» του, η ιστορία θα τους μνημονεύει για τις επιθέσεις στον Ράιχ, όπως ο Μοσενίγκο που έγινε γνωστός γιατί προκάλεσε τη δολοφονία του Τζιορντάνο Μπρούνο.

Βίλχελμ Ράιχ – Μόνος
Είναι 3η Απριλίου του 1952, στο Orgonon, Rangeley, Maine. Εγώ ο Βίλχελμ Ράιχ, κάθομαι μόνος στο μεγάλο δωμάτιο στο κάτω σπίτι. Όλοι οι άνθρωποι έχουν φύγει. Το πρωί και όλη την ημέρα χθες, πραγματοποιήθηκε μια συνάντηση των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος που φέρει το όνομά μου. Όλοι έχουν φύγει τώρα και θα ήθελα να προσθέσω λίγα λόγια σχετικά με την καταστροφή που επήλθε στο Όργκονον.

Δεν υπάρχει κανείς εδώ για να ακούσει αυτά που λέω. Η συσκευή ηχογράφησης είναι ο μόνος μάρτυρας. Ελπίζω κάποιος , κάποια στιγμή στο μέλλον να ακούσει την ηχογράφηση με μεγάλο σεβασμό. Σεβασμό για το θάρρος που ήταν απαραίτητο για να στηρίξει το ερευνητικό έργο πάνω στην οργονική ενέργεια και την ζωική ενέργεια όλα αυτά τα χρόνια.

Δεν θα μιλήσω για την μεγάλη πίεση τις λεπτομέρειες, τις ανησυχίες τις άυπνες νύχτες, τα δάκρυα, τις δαπάνες χρημάτων και τον κόπο,την υπομονή την οποία έπρεπε να έχω με τους εργαζομένους και με όλους μου τους μαθητές.
Θα ήθελα μονάχα να αναφέρω το γεγονός ότι δεν υπάρχει κανείς τριγύρω, δεν υπάρχει ούτε μία ψυχή είτε εδώ στο Όργκονον, είτε κάτω στην Νέα Υόρκη που θα μπορούσε πλήρως και πραγματικά από τα βάθη τη ύπαρξής του, να καταλάβει τι κάνω και να είναι μαζί μου σε αυτό που κάνω.

Είναι όλοι πολύ καλοί άνθρωποι. Είναι τίμιοι, ειλικρινείς και εργατικοί.Είναι πολύ καλοί φίλοι, τους εμπιστεύομαι, ή (τουλάχιστο) τους περισσότερους.
Αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι όλοι τους χωρίς εξαίρεση, είναι ενάντια-ξαναλέω- ενάντια σε αυτό που κάνω.Ο καθένας από αυτούς με πληγώνει, παρεμβαίνει στον κόσμο μου, τον ακυρώνει, τον καταστρέφει, ισοπεδώνει το ένα πράγμα ή το άλλο, ότι και να είναι, για να υποβαθμίσει τον κόπο μου,ή να υποβαθμίσει τα αποτελέσματα του κόπου μου, για να εμποδίσει την οξύνοια των σκέψεών μου, για να διαλύσει και να εξαφανίσει αυτά που έχω αναλύσει στα περίπου 33 ή 34 χρόνια συστηματικής σκέψης , στα περίπου 40 χρόνια ανθρώπινου πόνου, από το 1912 περίπου , ή μάλλον από το 1910, όταν πέθανε η μητέρα μου.

Δεν υπάρχει ούτε μια ψυχή τριγύρω, που θα κατανοούσε πλήρως, ή που δεν θα έλεγε «όχι» σε όλα αυτά. Αυτό το «όχι» είναι ολόιδιο με το «δεν θέλω» «δεν μου αρέσει», «το απεχθάνομαι, «γιατί είναι εδώ;» «γιατί πρέπει να υπάρχει», «γιατί δεν κάθεται να ηρεμήσει». «Γιατί έπρεπε να ξεκινήσει αυτό το πείραμα Όνανουρ το οποίο μας ταλαιπωρεί τόσο πολύ;» Βλέπουν μόνο την ταλαιπωρία.
Δεν βλέπουν ή δεν θέλουν να συνειδητοποιήσουν τι σημαίνει για την ιατρική, την βιολογία και την επιστήμη γενικότερα, καθώς και τη φιλοσοφία, το να έχουμε αυτό το Όρανουρ.

Για αυτούς είναι κυρίως ένας μπελάς, κάτι που προκαλεί ασθένεια, πόνο και κάποιες φορές έχω την ιδιαίτερη εντύπωση πως δεν πιστεύουν, ή δεν τολμούν να παραδεχθούν τις ίδιες τους τις σκέψεις, ότι δηλαδή μπορεί να έχω τρελαθεί.

Αυτή η αντίδραση των πλησιέστερων φίλων και συνεργατών μου σε αυτήν την περίπτωση, είναι ακριβώς ίδια με αυτήν που έχει ταλαιπωρήσει την ανθρώπινη φυλή για 8.000 ή 10.000 χρόνια, από τότε που η πατριαρχία αποφάσιζε τα πεπρωμένα της και από τότε που η φυσική αγάπη»έσβησε» στα νεογέννητα βρέφη. Δεν θα μιλήσω περισσότερο πάνω σε αυτό, όλα είναι γραμμένα στα δημοσιεύματα. Όποιος γνωρίζει τα δημοσιεύματα γνωρίζει επίσης τι σημαίνει αυτό.

Η ανακάλυψη της ζωικής ενέργειας, θα είχε επιτευχθεί πρίν από καιρό αν αυτό το «δεν θέλω», το φοβάμαι»,»το απεχθάνομαι» «θα το σκοτώσω», «θα το ισοπεδώσω», δεν θα του επιτρέψω να ζήσει, ή να υπάρξει». Αν αυτό δεν ήταν μέσα στις δομές τους.. Όχι στις επιθυμίες τους, όχι στις θετικές συνειδητές επιθυμίες τους.

Όλοι είναι τίμιοι και καλοί άνθρωποι. Όχι είναι στη δομή. Με κάποιο τρόπο , είναι στους ιστούς τους, στο αίμα τους. Δεν μπορούν να ανεχθούν οτιδήποτε έχει να κάνει με την οργονική ενέργεια, ή την ζωική ενέργεια,ή με αυτό που ονομάζουν «Θεό», ή με το ποια είναι η μεγαλύτερη λαχτάρα τους για την εκπλήρωση της αγάπης.

Δεν μπορούν να το ανεχθούν και το φοβούνται. Το φοβούνται μέσω της δομής. Οι ιστοί το αίμα τους δεν μπορεί να το συλλάβει, δεν μπορεί να το δεχθεί.
Το αποφεύγει, και το απεχθάνεται. Δεν τα λέω όλα αυτά για να υποτιμήσω τους κόπους τους, την τιμή τους, τις αγάπες του , τις ζωές τους.

Τα λέω γιατί είναι αλήθεια, επειδή εμφανίζεται σε κάθε κίνηση, σε κάθε λέξη, σε κάθε άποψη, σε κάθε εργασία, σε κάθε πράγμα που έκαναν σε κάτι που είχε να κάνει με την ανακάλυψη της γεννετησιότητας, την ζωή, την αγάπη,τους ανθρώπους όπως ο Λόρενς, ή τις φιλοσοφίες όπως αυτές του Τζορντάνο Μπρούνο, ή τις σπουδαίες ζωές , όπως αυτή του Ιησού Χριστού κλπ.

Είναι ένα θλιβερό, μοναχικό κεφάλαιο της ανθρώπινης φυλής. Δεν νιώθω πώς έχω την υποχρέωση να λύσω αυτόν τον γρίφο, να κάνω κάτι γι’ αυτόν. ΄Ετυχε να ανακαλύψω την ζωική ενέργεια. ‘Ετυχε να προκαλέσω το πείραμα Όρανουρ. Ξέρω τι σημαίνει αυτό για τη μελλοντική ανάπτυξη της ιατρικής και της βιολογίας, της φιλοσοφίας και των φυσικών επιστημών. Το γνωρίζω πολύ καλά. Και σε αυτή τη γνώση είναι εντελώς μόνος.

Δεν υπάρχει πουθενά ούτε μία ψυχή για να της μιλήσω, να αφήσω τα συναισθήματα ελεύθερα, να μιλήσω όπως οι φίλοι μιλούν μεταξύ τους. Αυτά είναι όλα.

Στο βίντεο που ακολουθεί μιλάει ο ίδιος,για την απομόνωση και την μοναξιά που βίωσε από όλους.