Για να επιλεγεί ο κυρίαρχος της Αττικής μεταξύ της Αθηνάς και του Ποσειδώνα οι Ολύμπιοι Θεοί όρισαν να επιλεγεί εκείνος που θα πρόσφερε το πιο πολύτιμο δώρο.
Ο Ποσιδώνας τότε πρόσφερε μια πηγή αλμυρού νερού πάνω στο βράχο της Ακρόπολης και η Αθηνά μια ελιά.
Οι Θεοί μαζεύτηκαν στον Όλυμπο και έστησαν δικαστήριο για να αποφασίσουν. Την υπεράσπιση του Ποσειδώνα ανέλαβε ένας παρακατιανός καταχθόνιος θεός που δεν ήθελε την πρόοδο των ανθρώπων.
Είπε στον Δία και τους άλλους Θεούς πως η ελιά είναι εντελώς άχρηστη χωρίς το νερό να την ποτίζει. Πονηρός όμως καθώς ήταν έκρυψε από τους Θεούς το ότι το νερό ήταν αλμυρό και δεν έκανε για πότισμα. Ξεγέλασε έτσι τους Θεούς που τον πίστεψαν και έδωσαν την κυριαρχία στον Ποσειδώνα.
Ο κόσμος παρέμεινε έτσι στο σκοτάδι γιατί δεν βρέθηκε καύσιμο για τους λύχνους να φωτίσουν τη νύχτα. Τα φαγητά τους δεν τρώγονταν μιας και ήταν βρασμένα σε αλμυρό νερό και καμιά θρεπτική αξία δεν είχαν χωρίς λάδι.
Αυτό αγρίεψε τους ανθρώπους κάνοντάς τους βάρβαρους και κακούς. Κατάργησαν τους αθλητικούς αγώνες μιας και δεν είχαν με τι να στεφανώσουν τους νικητές αθλητές. Γκρέμισαν ακόμα και αυτούς τους όμορφους μαρμάρινους ναούς των Θεών και κάθε είδους πολιτισμός χάθηκε.
Τα είδε όλα αυτά ο Δίας, θύμωσε και τίναξε τον κεραυνό ϟϟ του στέλνωντας στα Τάρταρα εκείνον τον παρακατιανό υποχθόνιο θεό που τον ξεγέλασε. Έπειτα έστειλε ξανά την Αθηνά, την Θεά της σοφίας να χαρίσει πάλι την ελιά στους ανθρώπους και έτσι το ΦΩΣ επέστρεψε ξανά στον κόσμο.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου