Λαός ανάξιος της ιστορικής συγκυρίας θα ακολουθήσει ΔΙΚΑΙΑ την πολύ σκληρή του μοίρα
Λαός ανάξιος της ιστορικής συγκυρίας θα ακολουθήσει ΔΙΚΑΙΑ την πολύ σκληρή του μοίρα

Την έμπνευση για το κείμενο μου έδωσε ο Σόλων με την παρέμβασή του στο site του πιτσιρικού σημειώνοντας πως "λαός που δεν τον νοιάζει το ξεπούλημα της χώρας του, δεν του αξίζει να έχει χώρα".

Του Στρατή Μαζίδη

Μας έλαχε να ζήσουμε σε μια πολύ κρίσιμη ιστορική εποχή. Απόδειξη προς τούτο τα όσα συμβαίνουν στην ευρύτερη γειτονιά μας εδώ και χρόνια. Ωστόσο αποδεικνυόμαστε παντελώς ανάξιοι. Ράθυμοι, παραδοθέντες στους εξουσιαστές μας που εξουσιάζονται από τα αφεντικά του. Η στάση μας αποτελεί μια απόδειξη πως τα ράσα δεν κάνουν τον πάπα. Η επίκληση στους προγόνους μας δεν πρόκειται να μας σώσει, ούτε φυσικά κανένας από μηχανής (ρώσος) θεός.

Μας δήμευσαν τα σπίτια με υπέρογκους φόρους,Μας δήμευσαν και δέσμευσαν τα χρήματά μας στις τράπεζες, εκεί όπου όσοι είχαν, τα είχαν με τον όρο ότι όπως τα έβαλαν, έτσι και θα τα πάρουν αν θέλουν,Μας εξαφάνισαν τις δουλειές μας,Μας στέρησαν την όποια αναψυχή και ψυχαγωγία μας καθιστώντας τη πολυτέλεια,Μας δέσμευσαν τα περιουσιακά μας στοιχεία για 99 χρόνια.

Κι εν τέλει μας ξεφτίλισαν με την υποτακτική τους νοοτροπία.Οι παππούδες αυτών που κάθονται στους καναπέδες, ήταν που φώναξαν ΟΧΙ. Οι πρόγονοι όσων σήμερα δε χρησιμοποιούν ούτε το όπλο της ψήφου, αντιστάθηκαν.

Και τριγύρω μας;
Τριγύρω μας υπάρχουν έθνη με σκοπούς αγαπητοί φίλοι. Πχ η Αλβανία ονειρεύεται να γίνει μεγάλη. Έχει σχέδιο για το σκοπό αυτό και το εκτελεί. Η Τουρκία νοσταλγεί τα χρόνια του σουλτάνου, έχει πλάνο και το ακολουθεί.
Υπάρχουν όμως και άλλοι λαοί που δέχθηκαν επίθεση μέσα στο σπίτι τους, είτε είναι οι σύριοι, είτε οι ιρακινοί, είτε οι κούρδοι. Παλεύουν, δίνουν μάχες, κλαίνε τους νεκρούς τους, καταπίνουν τα δάκρυά τους και συνεχίζουν, δίνουν μάχες, κερδίζουν. Έχουν ηγέτες που δε δραπετεύουν και αρνούνται να συνθηκολογήσουν. Έχουν φρόνημα. Έχουν ψυχή. Διαθέτουν ταυτότητα.

Εμείς; Εμείς αποκάμαμε από τα δανεικά και τα διακοποδάνεια. Από τα υλικά αγαθά που με δόλιο τρόπο κατέστησαν προσιτά σε όλους ενώ δε θα έπρεπε. Κάπως έτσι, ο καθένας βρίσκεται να παλεύει μόνος του για να επιβιώσει την αυριανή ημέρα ενώ θα έπρεπε να ήμασταν όλοι μαζί.
Δεν το κάνουμε. Δεν ξυπνάμε. Δε θέλουμε να δούμε τι έρχεται ώστε να σώσουμε ο,τιδήποτε αν σώζεται. Θα ακολουθήσουμε την πολύ σκληρή μας μοίρα...

Post A Comment:

Εγγραφείτε στις ενημερώσεις Push Notifications