Εξαφανίζουν ένα έγγραφο του Ιδρύματος Ροκφέλερ που «προέβλεπε»- σχεδίαζε  την πανδημία πριν από 10 χρόνια

Το 2010 το Ίδρυμα Ροκφέλερ, σε συνεργασία με το Παγκόσμιο Επιχειρηματικό Δίκτυο, δημοσίευσε την έκθεση «Σενάρια για το μέλλον της τεχνολογίας και της διεθνούς ανάπτυξης». Η μελέτη χρησιμοποιεί διαφορετικά σενάρια για να προσομοιώσει τις στρατηγικές επιλογές για το μέλλον.

Το Ροκφέλερ σχεδίασε τέσσερα σενάρια (Lock Step, Clever Together, Hack Attack και Smart Scramble) που σχεδιάζουν διαφορετικές φυσικές καταστροφές και άλλες αποκαλυπτικές ρυθμίσεις. Το πρώτο είναι ένα σενάριο πανδημίας, που προκαλεί έκπληξη για την ομοιότητά του με την δήθεν πανδημία του κορωνοϊού. Κανείς πριν δεν ήξερε για εγκλεισμό σε ολόκληρο τον πληθυσμό,οι υγιής να αντιμετωπίζονται ως άρρωστο, χωρίς καμία διάκριση, δήθεν για προληπτικούς σκοπούς και για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.

Αυτή είναι η περιγραφή της πανδημίας στο «Lock Step» όπως ειναι γραμμένα:

Το 2012 έφτασε επιτέλους η πανδημία που ο κόσμος περίμενε χρόνια. Σε αντίθεση με τον H1N1 του 2009, αυτό το νέο στέλεχος γρίπης, που εισήχθη από αγριόπαπιες, ήταν εξαιρετικά βίαιο και θανατηφόρο. Ακόμη και τα έθνη που ήταν καλύτερα προετοιμασμένα για αυτό συντρίφθηκαν γρήγορα όταν ο ιός σάρωσε τον κόσμο, μολύνοντας περίπου το 20 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού και σκοτώνοντας 8 εκατομμύρια ανθρώπους σε μόλις επτά μήνες, κυρίως υγιείς νεαρούς ενήλικες.

Η πανδημία είχε επίσης θανατηφόρο αποτέλεσμα στις οικονομίες: η διεθνής μετακίνηση ανθρώπων και αγαθών σταμάτησε ξαφνικά, αποδυναμώνοντας βιομηχανίες όπως ο τουρισμός και διαταράσσοντας τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού. Ακόμη και σε τοπικό επίπεδο, τα καταστήματα και τα γραφεία, συνήθως με πολύ κόσμο, ξαφνικά άδειασαν.

Η πανδημία επηρέασε ολόκληρο τον κόσμο, αλλά δυσανάλογα την Αφρική, τη Νοτιοανατολική Ασία και την Κεντρική Αμερική, όπου ο ιός εξαπλώθηκε με ταχύτητα φωτιάς, ελλείψει επίσημων πρωτοκόλλων για τον περιορισμό του. Αλλά ακόμη και στις πιο ανεπτυγμένες χώρες, ο περιορισμός ήταν μεγάλο πρόβλημα.

Η αρχική πολιτική των ΗΠΑ να «αποθαρρύνουν έντονα» τους πολίτες από τα αεροπορικά ταξίδια αποδείχθηκαν πολύ θανατηφόρα, επιταχύνοντας την εξάπλωση του ιού, όχι μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και πέρα ​​από τα σύνορα.

Παρόλα αυτά, ορισμένες χώρες τα πήγαν καλύτερα, ειδικά η Κίνα: η ταχεία επιβολή από την κινεζική κυβέρνηση μιας υποχρεωτικής καραντίνας για όλους τους πολίτες της, συνοδευόμενη από το άμεσο σφράγισμα όλων των συνόρων της, έσωσε εκατομμύρια ζωές, ανακόπτοντας την εξάπλωση του ιού πολύ νωρίτερα από ό,τι σε άλλες χώρες, και επιτρέποντας μια ταχύτερη ανάκαμψη στη συνέχεια.

Η κινεζική κυβέρνηση δεν ήταν η μόνη που έλαβε ακραία μέτρα για να προστατεύσει τους πολίτες της από τον κίνδυνο μετάδοσης. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, διάφοροι εθνικοί ηγέτες επιβεβαίωσαν την εξουσία τους και επέβαλαν αυστηρούς κανόνες και περιορισμούς, που κυμαίνονται από την υποχρέωση χρήσης μάσκας έως τον έλεγχο της θερμοκρασίας του σώματος κατά την είσοδο σε δημόσιους χώρους, όπως σιδηροδρομικούς σταθμούς ή σούπερ μάρκετ. Ακόμη και όταν τελείωσε η πανδημία, αυτός ο αυταρχικός έλεγχος στους πολίτες και τις δραστηριότητές τους συνεχίστηκε, και μάλιστα εντάθηκε.

Για να προστατευθούν από την εξάπλωση των αυξανόμενων παγκόσμιων προβλημάτων - από πανδημίες έως διακρατική τρομοκρατία έως περιβαλλοντικές κρίσεις και αυξανόμενη φτώχεια - διάφοροι ηγέτες σε όλο τον κόσμο έχουν σφίξει την εξουσία τους. Αρχικά, η ιδέα ενός πιο ελεγχόμενου κόσμου έγινε ευρέως αποδεκτή και εγκρίθηκε.

Οι πολίτες ήταν πρόθυμοι να παραδώσουν μέρος της ανεξαρτησίας και της ιδιωτικής τους ζωής σε πιο πατερναλιστικές κυβερνήσεις με αντάλλαγμα μεγαλύτερη ασφάλεια και σταθερότητα. Οι πολίτες ήταν πιο ανεκτικοί και μάλιστα πρόθυμοι για κατεύθυνση και έλεγχο από ψηλά, και οι εθνικοί ηγέτες είχαν ελεύθερα χέρια για να επιβάλουν την τάξη με όποιον τρόπο ήθελαν.

Σε πιο ανεπτυγμένες χώρες, αυτή η αυξημένη μορφή ελέγχου έλαβε διάφορες μορφές: βιομετρική ταυτότητα για όλους τους πολίτες, για παράδειγμα, σε συνδυασμό με αυστηρότερους κανονισμούς για βιομηχανίες που θεωρούνται ζωτικής σημασίας για το εθνικό συμφέρον.

Σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες, αυτή η αναγκαστική συνεργασία, μαζί με νέους κανονισμούς και συμφωνίες, οδήγησαν σιγά σιγά στην αποκατάσταση της τάξης και, κυρίως, στην οικονομική ανάπτυξη. Στον αναπτυσσόμενο κόσμο, ωστόσο, τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Η αρχή από πάνω προς τα κάτω έχει λάβει διαφορετικές μορφές σε διάφορες χώρες, ανάλογα με το διαμέτρημα, τις δυνατότητες και τις προθέσεις των ηγετών τους.

Το σενάριο «Lock Step» συνεχίζει να περιγράφει το διευρυνόμενο τεχνολογικό χάσμα μεταξύ προηγμένων και αναπτυσσόμενων χωρών, καθώς και τον εθνικιστικό περιορισμό και τα αντίποινα μεταξύ των χωρών. Το τέλος της προσομοίωσης, που σηματοδοτεί τον επίλογο της αντιδραστικής και κατασταλτικής μετατόπισης των κυβερνήσεων σε παγκόσμια κλίμακα, προκαλεί έκπληξη:

Γύρω στο 2025, οι άνθρωποι άρχισαν να αγανακτούν με αυτόν τον έλεγχο από πάνω προς τα κάτω, στον οποίο ήταν πάντα οι ηγέτες που έπαιρναν τις αποφάσεις για όλους. Όταν τα εθνικά συμφέροντα συγκρούονται με τα ατομικά συμφέροντα, προκύπτουν συγκρούσεις. Οι σποραδικές διαδηλώσεις οργανώνονταν και συντονίζονταν όλο και περισσότερο καθώς οι νέοι, αποθαρρυμένοι καθώς οι ευκαιρίες τους εξαφανίζονταν - ειδικά στις αναπτυσσόμενες χώρες - προκάλεσαν την πολιτική ανυπακοή.

Το 2026, μια λαϊκή διαμαρτυρία στη Νιγηρία ανέτρεψε την κυβέρνηση, κατηγορούμενη για νεποτισμό και διαφθορά. Ακόμη και εκείνοι που εκτιμούσαν τη μεγαλύτερη σταθερότητα και προβλεψιμότητα αυτού του κόσμου άρχισαν να αισθάνονται άβολα, πιασμένοι από τους μυριάδες κανόνες και περιορισμένοι από τα εθνικά σύνορα. Υπήρχε μια αίσθηση στον αέρα ότι αργά ή γρήγορα κάτι επρόκειτο να ανατρέψει αναπόφευκτα την αυστηρή τάξη που οι κυβερνήσεις του κόσμου είχαν εργαστεί τόσο σκληρά για να εγκαθιδρύσουν.

Η μελέτη, η οποία ήταν διαθέσιμη στον ιστότοπο του Ιδρύματος Ροκφέλερ, άρχισε να κυκλοφορεί. Το γεγονός ότι κάποιοι αντιλήφθηκαν μια τέτοια μοναδική σύμπτωση -πέρα από μια ολόκληρη σειρά «αυτοεκπληρούμενων προφητειών», - τάραξε την ευαισθησία των πιο ευαίσθητων. Στις 27 Μαΐου 2021, το Ίδρυμα Ροκφέλερ απέσυρε το έγγραφο από το Διαδίκτυο επειδή είναι έτσι: γράφουν την ιστορία και μετά τη διαγράφουν. Μπορείτε να δείτε την αναφορά από τον παρακάτω αποθηκευμένο σύνδεσμο: * https://web.archive.org/web/20211007004912/http://www.nommeraadio.ee/meedia/pdf/RRS/Rockefeller%20Foundation.pdf

©AETOS NEWS

Post A Comment:

Εγγραφείτε στις ενημερώσεις Push Notifications