Προβλέπουν συνέχεια και εν ταλμουδικό "χορό" ότι, η Ρωσσία διαλύεται!...
Η Κίνα εξαϋλώνεται, και οι ΗΠΑ επιπλέουν!...
Έχουμε αρχίσει και δεν λαμβάνουμε υπ' όψιν αρκετές από τις αναλύσεις του STRATFOR διότι, δεν κάνουν έρευνες, αλλά ανακοινώνουν τα σχέδια των ΜΚΟ, του Σόρος και άλλων σιωνιστών!....
STRATFOR: Σύννεφα στον ορίζοντα για τη Ρωσία και τον Πούτιν
Παρά την επίδειξη δύναμης η κυβέρνηση Πούτιν έχει αρχίσει να δείχνει την ηλικία της. Στη Ρωσία υπάρχουν ήδη ισχυρές φωνές κατά του Πούτιν. Παρόλα αυτά το Κρεμλίνο στέλνει πάντα το μήνυμα πως ο Πούτιν είναι ισχυρός ηγέτης και εκλεκτός του λαού.
Ήδη πριν την άνοδό του στην εξουσία ο Πούτιν και οι εκλεκτοί του καλλιέργησαν τον μύθο γύρω από το πρόσωπό του. Ως επικεφαλής της υπηρεσίας ασφαλείας και κατόπιν πρωθυπουργός, επί Γιέλτσιν, σταθεροποίησε τη Ρωσία από το χάος. Από το 2000 άρχισε να αναδιοργανώνει τις ένοπλες δυνάμεις και να εκκαθαρίζει από αντιπάλους το πολιτικό σύστημα. Το μήνυμα του Κρεμλίνου ήταν ξεκάθαρο: Ο Πούτιν έσωσε τη Ρωσία.
Αμέσως μετά, έχοντας πίσω του ένα δικό του σύστημα και τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού, επανέφερε τη Ρωσία στο διεθνές προσκήνιο. Το 2007 έθεσε τη Ρωσία εκτός της συμφωνίας για τον έλεγχο των συμβατικών δυνάμεων στην Ευρώπη και το 2008 εισέβαλε στη Γεωργία. Το μήνυμα του Κρεμλίνου ήταν: Ο Πούτιν αποκαθιστά την ισχύ και το κύρος της Ρωσίας διεθνώς.
Ωστόσο, η προσπάθεια της Ρωσίας να επανακάμψει ως παγκόσμια δύναμη βρήκε απέναντι τη Δύση. Υπάρχει η σύγκρουση στην Ουκρανία, η προσάρτηση της Κριμαίας, ενώ κυρώσεις έχουν επιβληθεί και το ΝΑΤΟ έχει αναπτύξει δυνάμεις στην Ανατολική Ευρώπη. Το Κρεμλίνο απάντησε στο εσωτερικό ακροατήριο με εθνικιστικά και πατριωτικά μηνύματα βάσει των οποίων ο Πούτιν υπερασπίζεται την πατρίδα.
Τώρα όμως το σενάριο αρχίζει να καταρρέει καθώς ο Πούτιν βρίσκεται αντιμέτωπος με πολλές κρίσεις. Καθώς η Δύση συνεχίζει την οικονομική πίεση η Ρωσία βρίσκεται σε ύφεση λόγω των χαμηλών τιμών του πετρελαίου. Η ρωσική ελίτ δεν είναι ικανοποιημένη και η μικρότερη προς διανομή πίτα οδηγεί σε συγκρούσεις, δημιουργώντας προβλήματα στον Πούτιν.
Η ύφεση επηρεάζει και τον ρωσικό λαό επίσης. Ανεργία, μη καταβολή μισθών και φτώχεια αυξάνονται. Το κόστος αγοράς τροφίμων έχει εκτοξευτεί. Το καθεστώς Πούτιν απαντά με το μήνυμα ότι η σημερινή κρίση δεν είναι τίποτα μπροστά σε εκείνη του 1990.
Ωστόσο, το 1/4 περίπου των Ρώσων έχει γεννηθεί μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και οι σημερινοί Ρώσοι 20άρηδες γνωρίζουν μόνο τον Πούτιν ως ηγέτη. Έτσι δεν ξέρουν για το 1990 και το μήνυμα του Κρεμλίνου δεν τους αγγίζει και οι περισσότεροι είναι κατά του Πούτιν και της διαφθοράς.
Άλλωστε αυτή τη δυσαρέσκεια κεφαλαιοποίησε και ηγέτης της αντιπολίτευσης Αλεξάντερ Ναβάλνι. Στις 12 Ιουνίου υπήρξε γενικευμένη διαμαρτυρία κατά του Πούτιν σε 150 πόλεις της Ρωσίας, οργανωμένη μέσω της πλατφόρμας του Ναβάλνι. Το Κρεμλίνο απαντά επιχειρώντας να «παίξει» με την εικόνα του Πούτιν, αλλά και με την επί το αυταρχικότερο πορεία του.
Έτσι δημιουργήθηκε μια στρατιά «πιστών», 400.000 τον αριθμό, που εξαρτώνται αποκλειστικά από τον ίδιο τον Πούτιν. Μέσω της βουλής έχουν περάσει νόμοι που χαρακτηρίζουν κάθε αντιφρονούντα ως τρομοκράτη, ενώ ελέγχονται τα κοινωνικά δίκτυα και οι επικοινωνίες.
Παράλληλα, εντείνει την κόντρα με τη Δύση στη Συρία και την Ουκρανία και συνεχίζει να διασπείρει προπαγάνδα και παραπληροφόρηση. Την ίδια στιγμή, ο Πούτιν προσπαθεί να ανακτήσει δημοτικότητα καθώς πλησιάζουν και οι εκλογές, απορρίπτοντας, πάντως, κατηγορίες για εμπλοκή του στις αμερικανικές εκλογές ή στην απομάκρυνση του πρώην επικεφαλής του FBI.
Στο οικονομικό Φόρουμ της Αγ. Πετρούπολης, στις αρχές Ιουνίου, έδωσε συνέντευξη σε αμερικανικό μέσο λέγοντας πόσο άδικο έχουν τα ΜΜΕ στις ΗΠΑ να κατηγορούν τη Ρωσία. Παρόμοιο ρόλο έχει και το ντοκιμαντέρ «Οι συνεντεύξεις του Πούτιν», του Όλιβερ Στόουν. Σε αυτό ο Πούτιν εμφανίζεται ανθρώπινος, στην καθημερινότητά του.
Εξισορροπώντας το μήνυμα του ηγέτη με την εν λόγω επίθεση γοητείας ο Πούτιν επιχειρεί να αυξήσει τον χρόνο παραμονής του στην εξουσία και κατά συνέπεια τον έλεγχο της Ρωσίας. Δεν είναι έτοιμος να παραδώσει την εξουσία. Όμως το Κρεμλίνο βλέπει τις προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει, τη ρωσική νεολαία, τις διαμαρτυρίες, τις συγκρούσεις εντός της ρωσικής ελίτ, τη δυτική πίεση και τα οικονομικά προβλήματα.
Η Ρωσία αντιμετώπισε παρόμοια προβλήματα το 1905 υπό τον τσάρο Νικόλαο Β’ και την εποχή του Μπρέζνιεφ. Αμφότερες οι κυβερνήσεις παρέμειναν στην αρχή για καιρό, παρά τις κρίσεις, ακροβατώντας μεταξύ παραμονής και κατάρρευσης. Και τότε όμως το Κρεμλίνο δεν είχε επιλογές, επιβάλλοντας τελικά μεταρρυθμίσεις που διέλυσαν το σύστημα που αυτό στήριζε. Για την ώρα το καθεστώς Πούτιν αντέχει, αλλά η καταιγίδα έχει κάνει την εμφάνισή της.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου