Το Ισλάμ δεν είναι Μόνο του στα Πατριαρχικά Δόγματα. Το άρθρο περιέγραφε τις έξαλλες αντιδράσεις των συμμετεχόντων σ’ ένα συνέδριο για τις γυναίκες και την εξουσία, που πραγματοποιήθηκε στο Μόντρεαλ, σχετικά με τα σχόλια της διάσημης Αιγύπτιας φεμινίστριας Δρ. Ναουάλ Σααντάουι.
Οι μη ορθές πολιτικές της δηλώσεις συμπεριέλαβαν: τα πιο περιοριστικά στοιχεία προς τις γυναίκες βρίσκονται αρχικά στον Ιουδαϊσμό στην Παλαιά Διαθήκη, έπειτα στον Χριστιανισμό και μετά στο Κοράνιο
, όλες οι θρησκείες είναι πατριαρχικές επειδή απορρέουν από πατριαρχικές κοινωνίες
και η κάλυψη των γυναικών με καλύπτρα δεν είναι αποκλειστική Ισλαμική εφαρμογή, αλλά μια αρχαία πολιτιστική κληρονομιά με αντιστοιχίες στις ομόριζες της θρησκείες
Οι συμμετέχοντες δεν άντεχαν να παρευρίσκονται άλλο όσο οι πίστες τους εξισωνόταν με το Ισλάμ. Έτσι, η Δρ.Σααντάουι δέχτηκε πυρά κριτικής. Τα σχόλια της Δρα. Σααντάουι είναι απαράδεχτα. Οι απαντήσεις αποκαλύπτουν έλλειψη κατανόησης των άλλων πίστεων
, δήλωσε η Μπερνίς Ντιμπουά του Παγκόσμιου Κινήματος Μητέρων., είπε η Άλις Σάλβι του Ισραηλινού Δικτύου Γυναικών, δεν υπάρχει η αντίληψη της καλύπτρας στον Ιουδαϊσμό.
Το άρθρο απέδωσε αυτές τις έξαλλες διαμαρτυρίες στην έντονη τάση της Δύσης να χρησιμοποιεί το Ισλάμ ως εξιλαστήριο θύμα για θέματα, που είναι εξίσου μέρος και της ίδιας της Δύσης στην πολιτιστική της κουλτούρα.Οι Χριστιανές και Ιουδαίες φεμινίστριες δε θα υπέμεναν να συζητηθούν στην ίδια κατηγορία με εκείνες τους κακεντρεχείς Μουσουλμάνες,
έγραψε ο Γκουέιν Ντάιερ.
Δεν με κατέπληξε το γεγονός, ότι οι συμμετέχοντες του συνεδρίου είχαν τέτοια αρνητική στάση και ιδέα για το Ισλάμ, ειδικά όταν αναπτύχθηκαν τα γυναικεία θέματα. Στη Δύση, το Ισλάμ θεωρείται το κατ’ εξοχήν σύμβολο της υπαγωγής των γυναικών. Για να καταλάβει κανείς, πόσο στερεό είναι αυτό το πιστεύω, φτάνει ν’ αναφερθεί ότι το Υπουργείο Παιδείας στην Γαλλία, την πατρίδα του Βολτέρου, έδωσε πρόσφατα εντολή για αποβολή όλων των νεαρών κοριτσιών που φοράνε φερετζέ από τα Γαλλικά σχολεία!
[1] Μια νεαρή Μουσουλμάνα μαθήτρια, που φοράει φερετζέ της απαγορεύεται η παιδεία στη Γαλλία, ενώ μια Καθολική μαθήτρια, που φοράει σταυρό, ή μια Ιουδαία μαθήτρια, που φοράει σκούφο την επιτρέπεται. Η σκηνή των Γάλλων αστυνομικών να εμποδίζουν τις μαντιλοδεμένες γυναίκες, από την είσοδο στο σχολείο τους είναι αξέχαστη. Θυμίζει μια άλλη αισχρή σκηνή του Νομάρχη Τζωρτζ Ουάλας της Αλαμπάμα το 1962, να στέκεται μπροστά στην πύλη ενός σχολείου προσπαθώντας να παρεμποδίσει την είσοδο των μαύρων μαθητών, για ν’ εμποδίσει την κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων στα σχολεία της Αλαμπάμα. Η διαφορά των δύο σκηνών είναι ότι οι μαύροι μαθητές είχαν τη συμπόνια πολλών ανθρώπων στις Η.Π.Α., και σ’ όλο τον κόσμο.
Ο Πρόεδρος Κένεντυ έστειλε την Εθνική Φρουρά των Η.Π.Α. για ν’ επιβάλλει την είσοδο των μαύρων. Οι Μουσουλμάνες νεαρές όμως δεν έλαβαν βοήθεια από κανέναν. Ο σκοπός τους φαίνεται να μην τον συμμερίζεται κανένας, ούτε μέσα, μήτε έξω από την Γαλλία. Ο λόγος είναι η εκτενής παρερμηνεία, και φόβος σήμερα οτιδήποτε Ισλαμικού στον κόσμο.
Αυτό, που μου κίνησε περισσότερο την περιέργεια στο συνέδριο του Μόντρεαλ ήταν μια ερώτηση: Ήταν οι δηλώσεις της Σααντάουι, ή κάποιου από τους κριτικούς της αντικειμενικές; Με άλλα λόγια, έχουν ο Ιουδαϊσμός, ο Χριστιανισμός και το Ισλάμ την ίδια αντίληψη για τις γυναίκες; Διαφέρουν στις αντιλήψεις τους; Προσφέρουν αληθινά ο Ιουδαϊσμός και ο Χριστιανισμός καλύτερη συμπεριφορά προς τη γυναίκα απ’ ότι το Ισλάμ; Ποια είναι η αλήθεια;
Δεν είναι δύσκολο να ψάξει και να βρει κανείς απαντήσεις σ’ αυτά τα δύσκολα ερωτήματα. Η πρώτη δυσκολία είναι ότι πρέπει κάποιος να είναι δίκαιος και αντικειμενικός, ή τουλάχιστον, να κάνει ό,τι μπορεί για να είναι. Αυτό είναι, που το Ισλάμ εισηγείται. Το Κοράνιο έμαθε τους Μουσουλμάνους να λένε την αλήθεια, ακόμα κι αν οι πλησιέστεροι τους δεν τους αρέσει: Κι αν μιλήσετε, να μιλήσετε δίκαια, έστω κι αν πρόκειται για συγγενή σας
(Κοράνιο 6:152) το Κοράνιο διδάσκει.
Εσείς, που πιστεύετε! Εμείνετε στο δίκαιο ομολογούντες τον Αλλάχ, έστω αν πρόκειται κατά των προσωπικών, ή των γονικών, ή των συγγενικών σας συμφερόντων, είτε πρόκειται για -υπεράσπιση- πλούσιων, ή φτωχών
ο Χριστιανισμός καλύτερη συμπεριφορά προς τη γυναίκα απ’ ότι το Ισλάμ;
Η άλλη μεγάλη δυσκολία είναι η υπερβάλλουσα ευρύτητα του θέματος. Επομένως, κατά τη διάρκεια των περασμένων ετών, πέρασα πολλές ώρες διαβάζοντας την Βίβλο, την Εγκυκλοπαίδεια των Θρησκειών, και την Ιουδαϊκή Εγκυκλοπαίδεια ψάχνοντας γι’ απαντήσεις. Διάβασα επίσης αρκετά βιβλία, που συζητάνε τη θέση της γυναίκας σε διάφορες θρησκείες γραμμένα από λόγιους, υπέρμαχους, και κριτικούς. Το υλικό, που παρουσιάζεται στ’ ακόλουθα κεφάλαια αντιπροσωπεύει τα σημαντικά πορίσματα αυτής της ταπεινής έρευνας. Δεν ισχυρίζομαι ότι είμαι εντελώς αντικειμενικός. Αυτό είναι πέρα της περιορισμένης μου ικανότητας. Το μόνο που μπορώ να πω, είναι ότι προσπαθούσα μέσω αυτής της έρευνας, να πλησιάσω το Κορανικό ιδανικό του δικαίως ομιλεῖν.
Ως Μουσουλμάνοι, πιστεύουμε στη θεϊκή προέλευση και των δύο. Κανένας δεν μπορεί να είναι Μουσουλμάνος, χωρίς να πιστεύει στο Μωϋσή και στον Ιησού ως μεγάλοι προφήτες του Αλλάχ. Ο στόχος μου είναι να δικαιώσω το Ισλάμ και ν’ αποδώσω φόρο τιμής, πολύ καθυστερημένο στη Δύση, στο τελικό αληθινό Μήνυμα από τον Αλλάχ προς στους ανθρώπους. Επίσης, θα ήθελα να τονίσω ότι ασχολήθηκα μόνο με το Δόγμα. Το κύριο ενδιαφέρον μου, η θέση των γυναικών στις τρεις θρησκείες, όπως προκύπτουν από τις βασικές τους πηγές, κι όχι όπως εφαρμόζονται σήμερα, από τ’ εκατομμύρια των οπαδών τους.
Επομένως, τα περισσότερα τεκμήρια παρατίθενται απ’ το Κοράνιο, τις ρήσεις του Προφήτη Μωχάμαντ, την Βίβλο, το Ταλμούδ, και τις ρήσεις κάποιων, από τους πιο σημαίνοντες Πατέρες της Εκκλησίας, των οποίων οι απόψεις έχουν συμβάλλει απροσμέτρητα στην ευκρίνεια και διαμόρφωση του Χριστιανισμού. Αυτό το ενδιαφέρον στις πηγές, αφορά το γεγονός ότι η κατανόηση μιας συγκεκριμένης θρησκείας, από τις στάσεις και συμπεριφορά κάποιων από τους ονομαστικά και μόνο οπαδούς της είναι παραπειστική. Πολλοί συγχέουν την κουλτούρα με τη θρησκεία, πολλοί άλλοι δε γνωρίζουν τι λένε τα θρησκευτικά τους βιβλία, και τόσοι άλλοι, που δεν ενδιαφέρονται καν.
ΜΕΡΟΣ 1 -ΤΟ ΣΦΑΛΜΑ ΤΗΣ ΕΥΑΣ
Οι τρεις θρησκείες συμφωνούν σε ένα βασικό δεδομένο: και οι γυναίκες και οι άντρες είναι δημιουργήματα του Αλλάχ, του Δημιουργού όλου του σύμπαντος. Ωστόσο, η διαφωνία αρχίζει λίγο αργότερα μετά τη δημιουργία του πρώτου άντρα, του Αδάμ, και της πρώτης γυναίκας, της Εύας. Η Ιουδαιο-Χριστιανική αντίληψη της δημιουργίας του Αδάμ και της Εύας αναφέρεται λεπτομερειακώς στη Γένεση 2:4 – 3:24. Ο Αλλάχ απαγόρεψε και στους δύο να φάνε απ’ τους καρπούς του απαγορευμένου δέντρου. Το φίδι εξαπάτησε την Εύα για να φάει απ’ αυτό και η Εύα με τη σειρά της εξαπάτησε τον Αδάμ για να φάει και αυτός μαζί της.
Όταν ο Αλλάχ επέπληξε τον Αδάμ γι’ αυτό που έκανε, έριξε όλο το φταίξιμο στην Εύα, και είπε Η γυναίκα, που μου έδωσες, εκείνη μου έδωσε καρπό από το δέντρο και έφαγα.
Κατά συνέχεια, ο Αλλάχ είπε στην Εύα: Θ’ αυξήσω πολύ τον πόνο της κυοφορίας σου, και με πόνο θα γεννάς τα παιδιά σου. Θα στρέφεται η επιθυμία σου προς τον άντρα σου, αλλά αυτός θα σ’ εξουσιάζει.
Στον Αδάμ είπε ο Αλλάχ:Επειδή άκουσες τη γυναίκα σου, και έφαγες απ’ το δέντρο, … καταραμένη θα είναι η γη εξ’ αιτίας σου. Με μόχθο θα την καλλιεργείς σ’ όλη σου τη ζωή…
Η Ισλαμική αντίληψη για την πρώτη δημιουργία βρίσκεται σε αρκετά μέρη του Κορανίου, για παράδειγμα:>Αδάμ! Κατοίκησε εσύ και η γυναίκα σου στον Κήπο, και χαρείτε και οι δυο σας τρώγοντας, αλλά μην πλησιάσετε αυτό το δέντρο, αλλιώς θα αντιμετωπίσετε κακό και παράβαση. Τότε ο Σατανάς τους ψιθύρισε για να τους αποκαλύψει την κρυμμένη από αυτούς ντροπή και είπε: «ο Κύριός σας, σας απαγόρεψε αυτό το δέντρο για να μην γίνετε άγγελοι, ή αθάνατοι.» Και τους ορκίστηκε λέγοντας: ‘είμαι για σας από τους συμβούλους’. Έτσι, με δόλο κατάφερε την πτώση τους. Όταν δοκίμασαν απ’ το δέντρο, τους φάνηκε η ντροπή τους, και άρχισαν να καλύπτονται με φύλλα απ’ τον Κήπο. Τότε τους φώναξε ο Κύριός τους: «Δε σας απαγόρεψα αυτό το δέντρο και σας ειδοποίησα, ότι ο Σατανάς είναι ο ομολογημένος εχθρός σας;» Αποκρίθηκαν: «Κύριέ μας, αδικήσαμε τους εαυτούς μας, και αν δε μας συγχωρήσεις, θα είμαστε από τους χαμένους.»(Κοράνιο, 7:19:23)
Μια προσεκτική ματιά στις δυο αφηγήσεις της ιστορίας της Δημιουργίας, αποκαλύπτει κάποιες βασικές διαφορές. Το Κοράνιο, αντίθετα με τη Βίβλο, καταλογίζει στον Αδάμ και στην Εύα ίσα το σφάλμα τους. Πουθενά στο Κοράνιο δε βρίσκει κανείς τον παραμικρό υπαινιγμό, ότι η Εύα δελέασε τον Αδάμ να φάει απ’ το δέντρο, ή ότι έφαγε πριν από αυτόν. Η Εύα στο Κοράνιο δεν εμφανίζεται να δελεάζει, να παραπλανά, και ν’ απατά. Επιπλέον, η Εύα δε φταίει για τους πόνους της εγκυμοσύνης. Ο Αλλάχ, σύμφωνα με το Κοράνιο, δεν τιμωρεί κανέναν για τα σφάλματα κάποιου άλλου. Και ο Αδάμ και η Εύα αμάρτησαν, και μετά ζήτησαν συγχώρεση, από τον Αλλάχ και Αυτός τους συγχώρησε και τους δυο.
ΜΕΡΟΣ 2 -Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΣ
Η εικόνα της Εύας στη Βίβλο να παραπλανά, είχε ως αποτέλεσμα μια άκρως αρνητική επίπτωση στις γυναίκες, μέσω της Ιουδαιο-Χριστιανικής παράδοσης. Κυριάρχησε η πεποίθηση, ότι όλες οι γυναίκες κληρονόμησαν απ’ τη μητέρα τους, τη Βιβλική Εύα, την ενοχή της, αλλά και την πονηριά της. Επομένως, ήταν όλες αναξιόπιστες, ηθικά κατώτερες, και φαύλες. Η εμμηνόρροια, η εγκυμοσύνη, και η γέννα θεωρούνταν η δίκαιη τιμωρία, για την αιώνια ενοχή του καταραμένου γυναικείου φύλου. Για να μπορέσουμε να εκτιμήσουμε, πόσο αρνητική ήταν η επίπτωση της Βιβλικής Εύας στις θηλυκές της απογόνους, πρέπει να εξετάσουμε τα γραπτά μερικών, από τους πιο σημαντικούς Ιουδαίους, και Χριστιανούς όλων των εποχών.
Ας αρχίσουμε με την Παλαιά Διαθήκη, και ας εξετάσουμε αποσπάσματα, απ’ τα Κείμενα Σοφίας, στα οποία βρίσκουμε: «και βρήκα ότι πικρότερη, κι απ’ τον θάνατο, είναι η γυναίκα, της οποίας η καρδιά είναι παγίδες και δίχτυα, και τα χέρια της δεσμά· ο αρεστός μπροστά στον Θεό θα ξεφύγει, απ’ αυτή· ενώ ο αμαρτωλός θα συλληφθεί σ’ αυτήν… τον οποίο ακόμα η ψυχή μου αναζητάει, αλλά δεν βρίσκω· έναν άνδρα ανάμεσα σε χίλιους βρήκα· όμως, μία γυναίκα ανάμεσα σ’ όλες τούτες δεν βρήκα.» (Εκκλησιαστής, 7:26-28)
Σ’ ένα άλλο μέρος των Ιουδαϊκών κειμένων, που βρίσκουμε στην Καθολική Βίβλο διαβάζουμε: «Καμία φαυλότητα δεν πλησιάζει τη φαυλότητα μιας γυναίκας… Η αμαρτία ξεκίνησε με μια γυναίκα, και χάρη σ’ αυτήν, όλοι πρέπει να πεθάνουμε». (Σοφία Σειράχ 25:19,24)
Οι Ιουδαίοι Ραβίνοι έχουν καταγράψει εννέα κατάρες, που επιβλήθηκαν στις γυναίκες, ως αποτέλεσμα της Πτώσης: «Στη γυναίκα έδωσε Εκείνος, εννέα κατάρες, και θάνατο: το φορτίο του αίματος της εμμηνόρροιας, του αίματος της παρθενιάς, το φορτίο της εγκυμοσύνης, το φορτίο της γέννας, το φορτίο της ανατροφής των παιδιών, το κεφάλι της είναι καλυμμένο, σαν να θρηνεί, τρυπάει τα αυτιά της, σαν μόνιμο σκλάβο, ή σκλάβα, που υπηρετεί τον αφέντη της, δεν είναι αξιόπιστη ως μάρτυρας, και μετά απ’ όλα – ο θάνατος» [2]
Μέχρι και σήμερα, οι ορθόδοξοι Ιουδαίοι άντρες απαγγέλουν στην πρωινή τους προσευχή:Δόξα να ‘χει ο Θεός, που δε μ’ έπλασε ειδωλολάτρη,
Μια άλλη προσευχή, που βρίσκουμε σε πολλά ιουδαϊκά βιβλία προσευχής:
Δόξα να ‘χει ο Θεός, που δε μ’ έπλασε ειδωλολάτρη. Δόξα να ‘χει ο Θεός, που δε μ’ έπλασε γυναίκα. Δόξα να ‘χει ο Θεός, που δε μ’ έπλασε αμαθή
[4] Ο ρόλος της Βιβλικής Εύας στον Χριστιανισμό είναι πολύ μεγαλύτερος απ’ ότι στον Ιουδαϊσμό. Η αμαρτία της ήταν ζωτική, για όλη τη Χριστιανική πίστη διότι η Χριστιανική αντίληψη του λόγου της αποστολής του Ιησού Χριστού στη Γη, πηγάζειαπό την ανυπακοή της Εύας προς τον Θεό. Αμάρτησε, και μετά αποπλάνησε τον Αδάμ να την ακολουθήσει. Επομένως, ο Θεός έδιωξε και τους δύο από τ’ Ουράνια στη Γη, που είχε Καταραστεί εξ’ αιτίας τους. Κληροδότησαν την αμαρτία τους, που δεν είχε συγχωρήσει ο Θεός, σ’ όλους τους απογόνους τους και επομένως, όλοι οι άνθρωποι γεννήθηκαν στην αμαρτία. !!!
Για να εξαγνιστούν οι άνθρωποι, απ’ την «αρχική αμαρτία» τους, ο Θεός θυσίασε τον Ιησού, που θεωρείται να είναι ο Υιός του Θεού, στο σταυρό. Άρα η Εύα είναι υπεύθυνη για το λάθος της, το λάθος του συζύγου της, την αρχική αμαρτία όλης της ανθρωπότητας, και το θάνατο του Υιού Του Θεού. Μ’ άλλα λόγια, μια γυναίκα, που ενέργησε μόνη της, προξένησε την πτώση της ανθρωπότητας. [5] Και τί γίνεται με τις κόρες της; Είναι αμαρτωλές σαν κι εκείνη, και πρέπει να τους φερόμαστε ως αμαρτωλές. Ας προσέξουμε τον αυστηρό τόνο του Αγ. Παύλου στην Καινή Διαθήκη: Μια γυναίκα πρέπει να μάθει σιωπή και πλήρη υποταγή. Δεν επιτρέπω σε μια γυναίκα να μάθει, ή ν’ έχει εξουσία περισσότερο από έναν άντρα˙ πρέπει να είναι σιωπηλή. Διότι πρώτα πλάστηκε ο Αδάμ και μετά η Εύα. Και ο Αδάμ δεν ήταν αυτός, που εξαπατήθηκε˙ ήταν η γυναίκα, που εξαπατήθηκε και αμάρτησε.
(Α’ Τιμόθεος 2:11-14)
γυναίκες ελαττωματικές
Ο Αγ. Τερτυλλιανός ήταν πιο αυστηρός, από τον Αγ. Παύλο, καθώς μιλούσε στις «αγαπημένες του αδερφές» εν πίστη, είπε: [6]Το γνωρίζετε ότι η καθεμιά σας είναι μια Εύα; Η καταδίκη αυτού του φύλλου σας από τον Θεό, ζει σε αυτήν την εποχή: η ενοχή πρέπει απ’ αναγκαιότητα επίσης να ζει. Είσαστε η πύλη του Διαβόλου. Εσείς αποσφραγίσατε τα’ απαγορευμένο δέντρο. Εσείς είσαστε οι πρώτοι λιποτάκτες του Θείου Νόμου. Εσείς είσαστε εκείνη, που έπεισε εκείνον, που ο Διάβολος δεν ήταν αρκετά γενναίος για να του επιτεθεί. Εσύ άντρα κατέστρεψες τόσο εύκολα την εικόνα του Θεού. Εξαιτίας της εγκατάλειψής σου, ακόμη κι ο Υιός Του Θεού έπρεπε να πεθάνει.
Ο Αγ. Αυγουστίνος ήταν πιστός στην κληρονομιά των προκατόχων του, έγραψε σ’ ένα φίλο: «Ποια είναι η διαφορά εάν βρίσκεται σε σύζυγο, ή μητέρα, είναι η ίδια Εύα η Δελεάστρια, που πρέπει να προσέχουμε σε κάθε γυναίκα… Δεν μπορώ να καταλάβω σε τι χρησιμεύει η γυναίκα στον άντρα, αν εξαιρέσει κανείς τη λειτουργία της εγκυμοσύνης.»
Αιώνες αργότερα, ο Άγιος Θωμάς ο Ακυνάτης, ακόμη θεωρούσε τις γυναίκες ως ελαττωματικές:Όσον αφορά την προσωπική φύση, η γυναίκα είναι ελαττωματική και αλυσιτελής, διότι η ενεργή δύναμη στον καρπό ενός άντρα τείνει στην παραγωγή μιας τέλειας ομοιότητας στο ανδρικό φύλο, ενώ η παραγωγή της γυναίκας προέρχεται απ’ ένα ελάττωμα στην ενεργή δύναμη, ή κάποια υλική αδιαθεσία, ή κι ακόμη κι από κάποια εξωτερική επίδραση.
κανένα όφελος από μια γυναίκα
Τέλος, ο διάσημος μεταρρυθμιστής Μάρτιν Λούθερ δεν μπορούσε να βρει κανένα όφελος από μια γυναίκα, εκτός του να φέρνει όσα περισσότερα παιδιά γίνεται ασχέτως των συνεπειών: Αν κουραστούν, ή ακόμη και πεθάνουν, αυτό δεν έχει σημασία. Ας πεθάνουν στη γέννα, γι’ αυτό υπάρχουν.
Και πάλι όλες οι γυναίκες κακολογούνται εξ’ αιτίας της εικόνας της Εύας της δελεάστριας, χάρη στη Γένεση. Ανακεφαλαιώνοντας, η Ιουδαιο-Χριστιανική αντίληψη των γυναικών έχει δηλητηριαστεί, από την πεποίθηση της αμαρτωλής φύσης της Εύας και των γόνων της. Αν τώρα στρέψουμε την προσοχή μας στο τι μας λέει το Κοράνιο για τις γυναίκες, θα συνειδητοποιήσουμε σύντομα, ότι η Ισλαμική αντίληψη για τις γυναίκες είναι ριζοσπαστικά διαφορετική, από την Ιουδαιο-Χριστιανική. Ας μιλήσει το ίδιο Κοράνιο:
Για τους Μουσουλμάνους άντρες και γυναίκες, για τους πιστούς άντρες και γυναίκες, για τους θεοσεβείς άντρες και γυναίκες, για τους πραγματικούς άντρες και γυναίκες, για τους άντρες και γυναίκες που είναι υπομονετικοί, για τους άντρες και γυναίκες που ταπεινώνονται, για τους άντρες και γυναίκες που προσφέρουν στις φιλανθρωπίες, για τους άντρες και γυναίκες που νηστεύουν, για τους άντρες και γυναίκες που φυλάνε την αγνότητά τους, και για τους άντρες και γυναίκες που ενασχολούνται με την εξύμνηση του Αλλάχ – Για αυτούς ο Αλλάχ ετοίμασε συγχώρεση και σπουδαία αμοιβή
(Κοράνιο 33:35)
Οι πιστοί, άντρες και γυναίκες, είναι προστάτες, ο ένας του άλλου: διατάσσουν ό,τι είναι δίκαιο και απαγορεύουν ό,τι είναι κακό, τηρούν τακτικές προσευχές, ασχολούνται καθημερινά με τη φιλανθρωπία, και υπακούουν τον Αλλάχ και τον Απεσταλμένο Του. Σ’ αυτούς ο Αλλάχ θα δείξει το έλεός Του: γιατί ο Αλλάχ είναι Ύψιστος και σε δύναμη Σοφός
(Κοράνιο 9:71)
Και ο Κύριός τους, τούς απάντησε: Αληθινά δε θα προκαλέσω να χαθεί το έργο κανενός σας, αν είσαι άντρας, ή γυναίκα, είσαστε μέλη ο ένας του άλλου(Κοράνιο 3:195)
Όποιος κάνει κακό δε θα ανταμειφθεί παρά γι’ αυτό, και όποιος κάνει καλό -άντρας ή γυναίκα- και είναι πιστός, θα μπει στον Παράδεισο και θα απολαύσει όλα τ’ αγαθά απεριόριστα
«Όποιος κάνει καλό -άντρας ή γυναίκα- και είναι πιστός, θα Του δώσουμε μια καλή κι αγνή ζωή, και θα τους ανταμείψουμε σύμφωνα με τα καλύτερα που έχουν πράξει (Κοράνιο 16:97)
0 comments
Δημοσίευση σχολίου