Η αγωνία και η μανία του ανθρώπου να νικήσει τη φθορά με λάθος τρόπους.

Ο άνθρωπος είναι ψυχοσωματικό ον. Είναι ψυχή και σώμα μαζί, γι’ αυτό και στο πιστεύω λέμε ότι προσδοκώ Ανάσταση νεκρών και όχι ψυχών ή σωμάτων. Τώρα το τι είναι πραγματικά ο άνθρωπος θα χρειαστεί να κάνουμε λιγάκι υπομονή μέχρι να φύγουμε!

Ο σύγχρονος άνθρωπος ενώ γνωρίζει ότι υπόκεινται στη φθορά κάνει τα πάντα για να την αποφύγει προσωρινά και φυσικά ματαιόδοξα. Ας δούμε μερικούς τρόπους έκφρασης του ανθρώπου με την κοσμική έννοια και ας πάμε πίσω από την αυλαία για να ερμηνεύσουμε την οντολογία του πράγματος.

Για παράδειγμα ας πάμε στο πολυαγαπημένο μας γυναικείο φύλο. Οι γυναίκες βάφονται για να γίνονται όμορφες ώστε να προβάλουν ένα ψευδή εαυτό που έχει μια εξωτερική αλλοίωση. Βάζουν χημικά στο πρόσωπο τους αλλοιώνοντας στην ουσία τη δημιουργική τους υπόσταση.

Ας δούμε την οντολογία της εξωτερικής αλλοίωσης: Οι γυναίκες βάφονται και οι άντρες καλλωπίζονται στην ουσία για να σταματήσουν τη φθορά, αυτή τη φοβερή ορμή που έχει σύμμαχο τον χρόνο. Αντί να στολίζουμε τον εαυτό μας εσωτερικά και πνευματικά τον στολίζουμε μάταια εξωτερικά.

Οι περισσότερες λένε ότι το κάνουν για να αρέσουν σε κάποιον που επιθυμούν. Αν κάποιος σε επιθυμήσει επειδή έχεις βαφτεί και αλλοιωθεί εξωτερικά τότε δε θέλει εσένα ως άνθρωπο αλλά ένα ψεύτικο και αλλοιωμένο αντικείμενο, το οποίο και θα χρησιμοποιήσει απλά για να ικανοποιήσει τον εαυτό του. Μην ξεχνάμε ότι η πραγματική γυναικεία ομορφιά φαίνεται όταν μια γυναίκα ξυπνήσει το πρωί Εκεί έχουμε τη φυσικότητα της ομορφιάς στην αυθεντικότητά της και όχι στην ψεύτικη και προσωρινή αλλοίωση με χημικούς τρόπους.*

Το εξωτερικό, λέει μια ρήση, είναι υπογραφή του εσωτερικού διότι η επιθυμία πάντα βρίσκει έκφραση μέσα από κάποιο αίτημα.Όταν είσαι από έξω κούκλα μπορεί από μέσα να είσαι πανούκλα, ενώ όταν από μέσα είσαι κούκλα από έξω είσαι Αγία.

μια ακτινογραφία από το πόδι μιας γυναίκας σε παπούτσι με τακούνι.
Βλέπουμε την αφύσικη πίεση του ποδιού αλλά και το αφύσικο περπάτημα που ακολουθεί, όλα αυτά για ποιο λόγο; Για ποιο λόγο να κάνω κακό στον εαυτό μου; Για να αρέσω; Και για πόσο; Δεν είναι ανόητο να προσπαθεί μια γυναίκα να δείξει απλά ένα ωραίο πόδι που την κάνει να υποφέρει όταν περπατά για να διεκδικήσει κάποιον; .

Και από την άλλη, δεν είναι πάλι ανόητο αυτός ο κάποιος να γοητευτεί από το πόδι και όχι από το γενικότερο ψυχοσωματικό σύνολο και ιδιαίτερα τον πνευματικό της κόσμο; Επομένως δεν μπορούμε να κάνουμε διαχωρισμό, δηλαδή να βλέπουμε τον άλλον μόνο ως σώμα δηλαδή αντικείμενο ή μόνο ως ψυχή,

Πόσο ατελείωτη είναι τελικά αυτή η αγωνία του ανθρώπου να κερδίσει τον θάνατο με κάθε τρόπο με τη διαφορά ότι αυτά που κάνει είναι προσωρινά και δίνουν μια γεύση ουσιαστικά πικρή στην ύπαρξη μέσα στον χρόνο. Άντρες που τρέχουν στα γυμναστήρια για να φτιάξουν προσωρινά κάτι με το οποίο θα διεκδικήσουν μια παρουσία μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουν κάποια ηδονική απόλαυση κάποιες μέρες του χρόνου.*

Άνθρωποι που τρέχουν στα μπουζούκια για να τραγουδήσουν «Όλα σε σένα τα βρήκα» και άλλα διάφορα τραγούδια αγάπης και αφιέρωσης σε πρόσωπα. Δηλαδή ψάχνουν απεγνωσμένα να βρουν κάτι να πιαστούν, να αφιερωθούν, κάπου να δοθούν. Μπορεί να τραγουδούν αυτό τον στίχο αλλά ο άνθρωπος που απευθύνονται να μην υπάρχει καν, και να είναι μόνο ένα δημιούργημα της φαντασίας τους.

Για τον θάνατο και τη φθορά ο άνθρωπος δε μιλάει.Τον θυμάται στις κηδείες και στις εντατικές των νοσοκομείων μέχρι να δει κάποιον δικό του να παλεύει με το τέλος, αλλά πριν από κεί καμία κουβέντα ή προβληματισμός.

*Να συμπληρώσουμε ότι το άρθρο δεν έχει ηθικιστικό χαρακτήρα. Δηλαδή το να βάφεται μια γυναίκα ή να γυμνάζεται κάποιος δεν είναι κακό. Βασικά τίποτα δεν είναι κακό, η χρήση το κάνει κακό. Το θέμα είναι η οντολογία χρήσης του πράγματος.
  Για παράδειγμα άλλο γυμνάζομαι για να έχω απλά υγεία και άλλο γυμνάζομαι και παίρνω αναβολικά ώστε να διεκδικήσω περισσότερες ηδονές. Άλλο βάφομαι ελάχιστα η καθόλου χωρίς να έχω εξάρτηση από αυτό και άλλο βάφομαι με κάποια μορφή ματαιοδοξίας. Από :Σοφία Ντρέκου

Follow Share:

Post A Comment: 1

Blog

1 comment

Ανώνυμοςείπε...

Δεν είναι κακό μια γυναίκα να περιποιείται τον εαυτό της, ούτε και ο άνδρας βέβαια. Γιατί όχι.
άμα σκεφτούμε ότι αυτά όλα είναι μάταια, τότε όλα με όσα ασχολείται ο άνθρωπος μάταια είναι, αλλά τι θα γίνει, θα κάτσουμε σε μια γωνιά να κλαίμε τη μοίρα μας?
Ούτε μπορούμε ή θέλουμε να ασχολούμαστε κάθε μέρα με την έγνοια του θανάτου. Θάταν η ζωή μας ένα μαρτύριο. Γι αυτό και προσπαθεί να κάνει χίλια πράγματα ο άνθρωπος για να περάσει καλά όσο ζεί. Ποιός θέλει να πεθάνει?
Στο κάτω κάτω δεν τον φτιάξαμε εμείς αυτόν τον κόσμο της φθοράς και του θανάτου.

Disqus

O ιστότοπος χρησιμοποιεί cookie,για να διασφαλίσουμε ότι έχετε την καλύτερη δυνατή εμπειρία,με τη χρήση αυτού του ιστότοπου αποδέχεστε τη χρήση των cookie.Περισσότερα

_ Εγγραφείτε στις ενημερώσεις Notifications