«Happy Birthday Mr. Nimitz»! – Πήρατε δώρο για τα γενέθλια σας αυτό που παλεύατε επί 25 χρόνια για λογαριασμό των συμφερόντων ΗΠΑ και Ισραήλ!
Της ντροπής, του πένθους, της οργής, της αηδίας – μια νέα Εθνική Επέτειος γεννήθηκε σήμερα 17 Ιουνίου 2018.
Δεν φτάνει που έγραψαν τη λαϊκή βούληση στα παλαιά των υποδημάτων τους, ήταν και προκλητικοί ώστε να γιορτάσουν τον άνθρωπο που επί 25 χρόνια προσπαθούσε να πασάρει επίσημα το όνομα Μακεδονία στα Σκόπια, και δεν θα τα κατάφερνε δίχως τους ανταποκριτές των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Κοτζιά και Τσίπρα.
Ήταν “σύμπτωση” τα γενέθλια σήμερα, μας το πλάσαραν. Λες και δεν ήξεραν από μήνες πριν την ημερομηνία. Όχι μόνο των γενεθλίων του Νίμιτς, αλλά και της μαύρης υπογραφής.
Ο Νίκος Κοτζιάς σε συνέντευξη του στο Reuters αρχές Φεβρουαρίου, είχε δηλώσει ότι η διένεξη με τη γειτονική χώρα θα έχει λήξει ως τον Ιούνιο: «Θα έχει διευθετηθεί».
Μια θεατρική παρ’ ολίγον “εμπλοκή” ροκάνισε 2 βδομάδες και καταλήξαμε στην ποθητή ημερομηνία των γενεθλίων του αμερικανοσιωνιστή Νίμιτς.
Αφού ο Νίμιτς άκουσε το «Happy birthday» και βρήκε μια τούρτα να τον περιμένει, υπέγραψε τη συμφωνία Αθήνας- Σκοπίων και στη συνέχεια έστειλε μήνυμα στην… “οικογένειά του” ότι φέτος δεν θέλει δώρα, καθώς του τα έκαναν οι πρωθυπουργοί Ελλάδας και ΠΓΔΜ.
Ποιος είναι ο Νίμιτς και ποιος τον όρισε “διαμεσολαβητή”;
Παρουσιάζεται ως ‘Αμερικάνος’, γεννημένος στη Νέα Υόρκη. Ωστόσο είναι ακόμα ένας πολιτικός ‘Αμερικάνος’ εβραϊκής καταγωγής που του δόθηκαν πόστα και αρμοδιότητες ζωτικής σημασίας. Η λίστα των ΗΠΑ τέτοιων προσωπικοτήτων είναι μακρά και παλιά.
Όπως αναφέρει το επίσημο βιογραφικό του, ο Μάθιου Νίμιτς γεννήθηκε στην πόλη της Νέας Υόρκης σε μια εβραϊκή οικογένεια και φοίτησε στο Williams College, όπου έλαβε B.A. το 1960. Στη συνέχεια με υποτροφία Rhodes Scholarship έλαβε Β.Α. από το κολλέγιο Balliol, στην Οξφόρδη το 1962. Πήρε το LL.B. από τη Νομική Σχολή του Χάρβαρντ το 1965, όπου ήταν Πρόεδρος της Νομικής Αναθεώρησης του Χάρβαρντ.
Διετέλεσε νομικός υπάλληλος στο Ανώτατο Δικαστήριο Justic Marshall Harlan II από το 1965 έως το 1967, πριν υπηρετήσει ως βοηθός προσωπικού του Πρόεδρου Lyndon B. Johnson μέχρι το 1969.
Εργάστηκε με τη δικηγορική εταιρεία της Νέας Υόρκης Simpson, Thatcher & Bartlett ως συνεργάτης από το 1969 έως το 1973 και συνεργάτης από το 1974 έως το 1977. Ποια είναι αυτή; Η εταιρεία έχει σχέσεις με εταιρείες Blackstone Group, Kohlberg Kravis Roberts, Hellman & Friedman και Silver Lake Partners και έχει μακροχρόνιους δεσμούς με την JPMorgan Chase της Τράπεζας της Αμερικής και το Υπουργείο Οικονομικών των Ηνωμένων Πολιτειών. Άλλοι αξιόλογοι πελάτες περιλαμβάνουν τον όμιλο Alibaba, Goldman Sachs, την τράπεζα Toronto-Dominion Bank, την Microsoft, την Tesla Motors, την Satellite Radio Sirius, την Google και το Facebook – μόνο!
Τον Ιανουάριο του 1977 ο Νίμιτς διορίστηκε από τον Πρόεδρο Τζίμι Κάρτερ ως Σύμβουλος του Υπουργείου Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών. Υπό την ιδιότητα αυτή, παρείχε συμβουλές στον Υφυπουργό Εξωτερικών Κύπρου Βανς και είχε ιδιαίτερες ευθύνες σε σχέση με το Κυπριακό, θέματα της Ανατολικής Μεσογείου, συμπεριλαμβανομένων των Ελληνοτουρκικών διαφορών, την εφαρμογή της Τελικής Πράξης του Ελσίνκι και άλλα θέματα που αφορούν την Ανατολική / Κεντρική Ευρώπη, διασυνοριακά ζητήματα, κι άλλες διαπραγματεύσεις.
Από την νομική και την διπλωματία στην τεχνολογία;
Για όσους δεν γνωρίζουν ή δεν θυμούνται, η δεκαετία του ’70 ήταν αυτή κατά την οποία άρχισε “σοβαρά” ο σχεδιασμός και η εφαρμογή της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης. Λέξη κλειδί της Παγκοσμιοποίησης έμοιαζε στην αρχή να είναι μόνο “η οικονομία”. Ωστόσο αποδείχθηκε εκ των υστέρων ότι ήταν “το περιβάλλον”.
Ο επίσης Αμερικανοεβραίος, Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι, πρώην σύμβουλος εθνικής ασφαλείας του αμερικανού προέδρου Τζίμι Κάρτερ εκείνη την δεκαετία είχε γράψει ένα βιβλίο το οποίο έχει μείνει στην ιστορία. Σε αυτό απεικονίζεται όλο το τότε “μέλλον” το οποίο σήμερα είναι πλέον το “παρόν”.
Στο σύγγραμμα του Between Two Ages, εξηγεί πως η Τεχνολογία θα μπορέσει να ελέγξει τους πληθυσμούς, σε βάρος του περιβάλλοντος και “παρά τις αντιρρήσεις κάποιων”.
Να γιατί ο Νίμιτς επί Κάρτερ ανέλαβε αυτό το τόσο νευραλγικό πόστο!
Μετά το τέλος της διοίκησης Κάρτερ τον Ιανουάριο του 1981, ο Νίμιτς επέστρεψε στον ιδιωτικό τομέα. Έγινε συνεργάτης στο δικηγορικό γραφείο της Νέας Υόρκης Paul, Weiss, Rifkind, Wharton & Garrison, όπου επικεντρώθηκε στο εταιρικό και το διεθνές δίκαιο.
Ωστόσο από τον Μάρτιο του 1994 έως τον Σεπτέμβριο του 1995, διετέλεσε Ειδικός Απεσταλμένος του Προέδρου Μπιλ Κλίντον για να μεσολαβήσει στην επίλυση της διαμάχης για την ονομασία της πΓΔΜ.
Αυτό έφερε την υπογραφή της Ενδιάμεσης Συμφωνίας της 13ης Σεπτεμβρίου 1995 από την Ελλάδα και τη Δημοκρατία της Μακεδονίας στα Ηνωμένα Έθνη.
Ο Νίμιτς είναι διευθυντής της The Nature Conservancy της Νέας Υόρκης, διαχειριστής και ιδρυτικό μέλος του Ινστιτούτου World Resources, ενώ από το 2009, είναι συμβουλευτικός διευθυντής του Ινστιτούτου Levin του Πανεπιστημίου της Πολιτείας της Νέας Υόρκης.
Έχω ξαναγράψει, δεν πιστεύω στις “συμπτώσεις”, ειδικά όταν είναι ‘σατανικές’!
0 comments
Δημοσίευση σχολίου