Ένα κατάλοιπο από κάτι μεγαλύτερο: πελαργοί σε αρχαίες πεποιθήσεις.. Δεξιά εικόνα: Ένας πελαργός σε εναν παλιό γερμανικό πινάκα που κουβαλάει ένα νέο μωρό. ...Η εικόνα του πελαργού που φέρνει τα παιδιά υπάρχει στα περισσότερα σύγχρονα ευρωπαϊκά έθνη. Αυτός είναι ένας άμεσος σύνδεσμος που μας δείχνει ότι ο πελαργός ήταν κάποτε μια διαδεδομένη, ίσως ακόμη και ενοποιημένη, πίστη σε όλη την Ευρώπη. Κατά την περίοδο πριν εισβάλουν ορδές βάρβαρων, οι Ευρωπαίοι ζούσαν σε μητριαρχικές κοινωνίες και είχαν πεποιθήσεις συνδεδεμένες με τη φύση, οι οποίες εν μέρει επέζησαν των αναπόφευκτων επιρροών και του χρόνου.
Στο παρελθόν, πίστευαν οτι η ζωή μετα τον θάνατο διαφέρει από φυλή σε φυλή, αλλά ο πυρήνας της ζωή μετά το θάνατο ήταν ο ίδιος: η ψυχή του αποθανόντος ταξιδεύει σε ένα πουλί, συνήθως έναν πελαργό η αλλά πουλιά, και ταξιδέψτε για 40 μέρες στον κάτω κόσμο.
Που δεν έχει σχέση με αυτο που νομίζουν σήμερα μέσα από τον χριστιανισμό...Ένας κόσμος με πράσινα λιβάδια αιώνιο καλοκαίρι. Και εκεί υπάρχει το δεντρό της ζωής, στα κλαδιά αυτού του δέντρου, τα πουλιά (ψυχές) περιμένουν τη στιγμή να μετενσαρκωθούν.
Το όνομα αυτού του «κάτω κόσμου» ήταν ο Vyraj (Iryj) και σώζεται σε πολλές σλαβικές γλώσσες σήμερα, ως λέξη και σημαίνει «παράδεισος ». Τα πουλιά ταξίδευαν στον πάνω κόσμο όταν πρόκειται να γεννηθεί ένα παιδί, φέρνοντας μαζί τους μια νέα ψυχή για να την δώσουν στο νεογέννητο. Για να συνεχίζει έτσι ο κύκλος της μετενσάρκωσης.
Πώς ο πελαργός έγινε οδηγός μεταξύ των κόσμων
Η πίστη στη μετενσάρκωση προ Χριστιανισμού ηταν ισχυρή στους Ινδοευρωπαίκους λαούς (αυτό που έβγαλαν μύθο οι ελληνόφωνοι μαζί με διάφορους πατριδοκαπήλους και άσχετους ραγιάδες Νεοέλληνες που το παίζουν και απόγονοι αρχαίων,και έτσι και μιλήσεις μαζί τους αμέσως βλεπεις ότι ουδεμιά σχέση έχουν με Ευρωπαϊκό πνεύμα και συνεπώς και με το γένος, πολλοι δε εξ αυτών έχουν σημιτική λογική που σημαίνει οτι ειναι είτε σημιτικές ράτσες είτε χρήσιμα γκοιμ του Γιαχβέ στην γλωσσά των εκλεκτών του Γιαχβέ).
Οι ψυχές των προγόνων ξανα ζουν, το ίδιο είχαν και στην αρχαία Σπάρτη η ινδοευρωπαϊκή πίστη στη μετενσάρκωση πέρασε στην Ασία ..Παρατηρώντας τους πελαργούς, οι οποίοι ταξίδευαν νότια σε θερμότερα κλίματα κάθε χρόνο, επιστρέφοντας με την άνοιξη, οι αρχαίοι είχαν το τέλειο παράδειγμα στη μετενσάρκωση,ο χειμώνας ήταν το σκοτεινό μέρος του έτους, συμβόλιζε το θάνατο.
Ως εκ τούτου, οι πελαργοί, που μετέφεραν τις ψυχές των νεκρών, ταξίδεψαν νότια, στον παράδεισο που αναφέρθηκε παραπάνω. Και με την άφιξη της άνοιξης, οι πελαργοί θα επέστρεφαν και θα ολοκληρώνουν τον κύκλο μετενσάρκωσης.
Μέχρι σήμερα, στην παράδοση οι πελαργοί φέρνουν μωρά στον κόσμο. Αυτό που σχεδόν κανείς δεν ξέρει είναι η βαθιά και σημαντική προέλευση αυτής της απλής πεποίθησης.
. Στα Ουκρανικά, για παράδειγμα, υπάρχουν πολλά ονόματα για τον πελαργό και επίσης πολλές πεποιθήσεις, αλλά ένα όνομα ήταν το πιο κοινό για μια εποχή: Bird of God (Божа птиця) πουλί του θεού. Στη Σερβία, ένας πελαργός είναι γνωστός ως «рода» (roda). Ο πυρήνας αυτής της λέξης, «род» (rod), σημαίνει συγγένεια, οικογένεια, φυλή, φύλο΄.Δηλώνει επίσης τη γέννηση. Αυτό δείχνει για το πόσο σημαντικό ήταν αυτό το πουλί κάποτε.
Και φυσικά,θεωρείται μεγάλη ατυχία να βλάψετε, ή να σκοτώσετε έναν πελαργό. Κάτι τέτοιο θα προκαλούσε μια μεγάλη κατάρα. Γι 'αυτό σήμερα, σε πολλές πόλεις στη Σερβία, την Ουγγαρία, την Ουκρανία, τη Σλοβακία και την Πολωνία, πολλοί πελαργοί που φτιάχνουν φωλιές σε καμινάδες, ή καμπαναριά εκκλησιών. Κανείς δεν τους ενοχλεί και όλοι σέβονται αυτά τα πουλιά.
Ως σαφής απόδειξη και τη μεγάλη σημασία του πελαργού σε όλες τις σύγχρονες χώρες της Βαλτικής σήμερα. Από το 1974, ο λευκός πελαργός είναι το εθνικό πουλί της Λιθουανίας και το πουλί είναι αναπόσπαστο μέρος των παραδόσεών του. "Ο πελαργός έφερε έναν αδερφό!" είναι το δημοφιλές ρητό όλων των λιθουανών μαιών (Gandras atnešė broliuką!).
Αλλά μια από τις μοναδικές και σημαντικές ιδέες για αυτήν την αρχαία πεποίθηση διατηρείται επίσης στη Γερμανία. Όπως και οι σλαβικοί μύθοι, αυτή η γερμανική πεποίθηση δείχνει μια πολύ παλαιότερη παράδοση. Σύμφωνα με αυτόν τον γερμανικό μύθο, εάν κάποιος βρίσκεται δίπλα σε μια πηγή που πηγάζει από ένα δέντρο, μπορεί κανείς να ακούσει τις χαρούμενες φωνές αγέννητων παιδιών που ζουν στον κάτω κόσμο.
Αυτή η γερμανική παράδοση λέει ότι: Αυτές οι αγέννητες ψυχές στη συνέχεια "αλιεύτηκαν" από τους πελαργούς από ποτάμια, ρέματα, λίμνες και βάλτους και στη συνέχεια οδηγούνται στα νεογέννητα παιδιά. Αυτή είναι μια από τις πτυχές της παράδοσης που κάνει τον πελαργό ένα είδος «οδηγού» μεταξύ του κόσμου των νεκρών και του κόσμου των ζωντανών.
Αυτή η σύνδεση μεταξύ πελαργών και ψυχών βρίσκεται επίσης στην αρχαία Αίγυπτο: Στην αιγυπτιακή εικονογραφία και τα ιερογλυφικά, η λέξη ba (bȝ) αντιπροσωπεύει τον μαύρο πελαργό. Ο ba ήταν μια από τις πτυχές της ανθρώπινης ψυχής, πιο συγκεκριμένα η προσωπικότητα ενός ατόμου ή οτιδήποτε τα έκανε μοναδικά ως άτομα.Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι το ba είναι η πτυχή της ψυχής που ζει μετά το θάνατο. Σχεδόν πάντα απεικονιζόταν ως πουλί (συχνά με ανθρώπινο κεφάλι) που πετούσε έξω από έναν τάφο για να ταξιδέψει στη μεταθανάτια ζωή.
Μερικοί ερευνητές πιστεύουν ότι η σύνδεση μεταξύ πελαργών, ψυχών και της μεταθανάτιας ζωής είναι ακόμη μεγαλύτερη, ορισμένοι μελετητές υποστηρίζουν ότι οι μύθοι που σχετίζονται με τον πελαργό είναι καθαρά ινδοευρωπαϊκοί...
Οι λευκοί πελαργοί στην ινδοευρωπαϊκή παράδοση λέγεται ότι συνδέονται με την άνοιξη και την αρχή της γεωργικής περιόδου. Ως εκ τούτου, θεωρούνται ως φορείς ζεστασιάς και καλού καιρού, η επιτυχία των καλλιεργειών και η νέα ζωή των καλλιεργειών. Ωστόσο, η ουσία της πίστης παραμένει η ίδια: νέα ζωή και διατήρηση του κύκλου ζωής στα φτερά ενός μεγαλοπρεπούς λευκού πελαργού.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου