Στοιχειωμένα Σπίτια, Πνεύματα & ο Φόβος του Θανάτου
Στοιχειωμένα Σπίτια, Πνεύματα & ο Φόβος του Θανάτου

Τον τελευταίο καιρό έχει αυξηθεί στον Ελληνικό Χώρο η δραστηριότητα ομάδων που ερευνούν στοιχειωμένες περιοχές και αναζητούν τις τυχόν πνευματικές οντότητες (Φαντασματα;) που κατοικούν στα Στοιχειωμενα Σπίτια. Ποια είναι η ερμηνεία που δίνεται για αυτά τα πνεύματα αλλά και τις κατοικίες στις οποίες παραμένουν προσκολλημένα στον σύχρονο Πολιτισμό;

‘Your house is your larger body. It grows in the sun and sleeps in the stillness of the night; and it is not dreamless.’ Kahlil Gibran The Prophet

Ο Αξιόλογος Ψυχικός ερευνητής A.D Cornell πιστεύει πως πρέπει να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα των πνευμάτων και των στοιχειωμένων σπιτιών με μία άλλη οπτική. Στο Fortean Times UnConvention του 1997 ανέφερε: « Για αρκετό καιρό τώρα οι περισσότεροι Ψυχικοί ερευνητές επικεντρώνονται στην καταγραφή της αναζήτησης των πνευματικών οντοτήτων,χρησιμοποιώντας διάφορα εργαλεία καταγραφής με σχετικά λίγα αποτελέσματα στην αναζήτησή τους.

Το σημείο που παραβλεπόταν στο παρελθόν ήταν οι διανοητικές πτυχές των στοιχειωμάτων και αυτό γιατί τα «Στοιχειωμενα Σπιτια» παραμένουν σχεδόν κατ’αποκλειστικότητα ο χώρος έρευνας των ερασιτεχνών, ενώ οι Επαγγελματίες Παραψυχολόγοι ενδιαφέρονται για την επαναλαμβανόμενη Ψυχοκίνηση και τα πειράματα υπεραισθητικής αντίληψης δίχως να βοηθούν στην εξέλιξη της έρευνας των στοιχειωμένων σπιτιών.»

Κάθε κοινότητα σε κάθε γωνιά του κόσμου έχει ένα «Στοιχειωμένο Σπίτι», ένα κτίριο που έχει μετατραπεί σε ισχυρό πολιτισμικό σύμβολο μέσα στο συνειδητό και ασυνείδητο μυαλό μας.Ο Συγγραφέας και Λαογράφος Andrew Lang παρατήρησε πως τα Στοιχειωμενα Σπιτια «είναι οικεία στον άνθρωπο από τότε που τοποθέτησε μία σκεπή πάνω από το κεφάλι του». Τα Στοιχειωμενα Σπιτια έχουν αναγνωριστεί ως παραδοσιακό αφηγηματικό μοτίβο καιρό τώρα.

Αν προσεγγίσουμε τα Στοιχειωμενα Σπιτια από μία λαογραφική/Ψυχολογική οπτική θα κατανοήσουμε πως αντιπροσωπεύουν ένα αυθαίρετο σημάδι στο συλλογικό ασυνείδητο της κοινότητας. Η παραδοξότητά του μετατρέπει το σπίτι στα μάτια της κοινότητας σε μία σύγχρονη αναπαράσταση της Αμαρτίας. Απορροφά τους φόβους και τις ανησυχίες της. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις και όταν έχει διαπραχθεί κάποιος τρομερός φόνος μέσα στο σπίτι τότε θα εγκαταλειφθεί και το κοινό αίσθημα είναι πως το σπίτι μαζί με τις αναμνήσεις του θα πρέπει να καταστραφούν δια παντός.

ΣΤΟΧΕΙΩΜΕΝΑ ΣΠΙΤΙΑ – ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΕΝΤΑΣΕΩΝ
Ενα αρχετυπικό Στοιχειωμένο κτίριο μπορεί να είναι μία εργατική κατοικία και σε πολλές περιπτώσεις ισχύει κάτι τέτοιο, αλλά όχι σε όλες. Μία περίπτωση που αφορά μία οικογένεια στο Birmingham αποδεικνύει πως τα φαινόμενα αυτά δεν περιορίζονται σε συγκεκριμένες αστικές τάξεις. Τα φαινόμενα που παρατήρησαν συνέβησαν σε μία νύχτα και καταγράφησαν από την μητέρα και την κόρη, που άκουγαν βήματα κατά μήκους του αίθριου στο πλάι του σπιτιού. Τα βήματα συνέχισαν και στο εσωτερικό του σπιτιού (Δεν ακούστηκε άνοιγμα πόρτας) και ακολούθως στις σκάλες ώσπου να σταματήσουν έξω από το δωμάτιο της έφηβης κόρης.

Έπειτα από έρευνα αποκαλύφθηκε πως δεν υπήρχε τίποτα εκεί. Η οικογένεια ερεύνησε με τους γείτονες το ιστορικό του σπιτιού και ανακάλυψαν πως καμία οικογένεια δεν είχε παραμείνει για καιρό σε εκείνο το οίκημα. Πίστευαν λοιπόν πως οι προηγούμενοι ένοικοι βίωσαν τα ίδια συμπτώματα. Έτσι φτάνουμε στο εξής συμπέρασμα: Η οικογένεια αφού ήρθε αντιμέτωπη με ανεξήγητα φαινόμενα πίστεψε πως η μοναδική εξήγηση είναι το «πνεύμα» κάποιου προηγούμενου ένοικου που είχε πεθάνει εκέι. Αυτή η πεποίθηση ισχυροποιήθηκε από τους γείτονες που ίσως και να «επινόησαν» την ιστορία του σπιτιού.

Μέσα σε αυτή την «Στοιχειωμένη Θεώρηση» εμφανίζεται ένα προφανές μοτίβο στις περισσότερες περιπτώσεις που είναι η προφανής σύνδεση των Στοιχειωμάτων και των Πολτεργκαιστ με παιδιά που περνούν το στάδιο της εφηβίας και των οικογενειακών προβλημάτων. Όπως παρατήρησε ο Cornell : « Τα κοινά χαρακτηριστικά στην διάγνωση ενός τέτοιου φαινομένου είναι η καταπιεσμένη οργή και οι εντάσεις μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον. Αυτή η παρατήρηση παρέχει αποδείξεις για την θέαση φαινομένων Poltergeist και παρουσιάζει συναισθηματικές διαμάχες που απορρέουν από την συνειδητότητα του παρατηρητή του φαινομένου. « (Gauld and Cornell 1979)

Αυτή την παρατήρηση ασπάστηκε και ο Βραζιλιάνος Ερευνητής Andre Percia De Carvalho: « Οι πιθανές παραφυσικές αναφορές καταγράφονται σχεδόν πάντα σε σημεία υψηλής κρίσης σε ένα διαταραγμένο περιβάλλον» (De Carvalho 1992). Αν και δεν υπάρχουν αρκετές καταγραφές για να βγούν ασφαλή συμπεράσματα σε σχέση με την ενεργειακή φόρτιση του σημείου, μπορούμε να κατανοήσουμε πως αυτές οι επαναλαμβανόμενες υποσυνείδητες εντάσεις μπορούν να «προβληθούν» στο άμεσο περιβάλλον.

Αυτή η ριζωμένη αντίληψη για τα Στοιχειωμενα Σπιτια και τα Πνευματα που κατοικούν σε αυτά δεν θα πρέπει να προκαλεί έκπληξη σε κανένα,ακόμη και στον πιο σκεπτικιστή, λόγω της παλαιότητας της πεποίθησης. Στον αρχαίο κόσμο επικρατούσε η άποψη πως κάθε κατοικία είχε το δικό της πνέυμα ή Genius Loci που οι κάτοικοι τιμούσαν και σέβονταν. Η παραμέληση αυτής της τιμής και την προσφοράς σε αυτά τα Πνεύματα – Προστάτες της οικείας θα προκαλούσε τον πλήρη πανικό στις αρχαίες κοινωνίες. Αυτό που τώρα θεωρούμε ως Δραστηριότητα Poltergeist αποδιδόταν παλαιότερα στην δραστηριότητα των Νεράιδων. Σήμερα θεωρούμε την κοινωνία και τους εαυτούς μας ως αρκετά πολιτισμένους για να πιστεύουμε σε Πνεύματα και Νεραίδες, όμως η πεποίθηση της ύπαρξης των πνευμάτων βρίσκεται βαθιά ριζωμένη στο Ενεργό συλλογικό ασυνείδητό μας.

ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΑ ΣΠΙΤΙΑ ΩΣ ΣΥΜΒΟΛΑ ΔΎΝΑΜΗΣ
Η αγορά μίας κατοικίας έχει μετατραπεί σε σύμβολο δύναμης και είναι ένα σημαντικό τελετουργικό της κουλτούρας μας. Υποδεικνύει πως είμαστε έτοιμοι να στηριχτούμε στις δικές μας δυνάμεις και να αντιμετωπίσουμε τον κόσμο και τις υποχρεώσεις του. Η απόκτηση Γης υπήρξε πάντα μία επίδειξη δύναμης και σχετίζεται συχνά με υπερφυσικές δυνάμεις και τα χαρακτηριστικά της ισχύος. Ίσως είναι σωστή η θεώρηση πως η εργατική κατοικία είναι το σημερινό Αρχέτυπο του Στοιχειωμένου σπιτιού και ίσως η εξήγηση να βρίσκεται στο γεγονός πως επικρατεί η έλλειψη συναισθηματικού δεσμού μεταξύ του κάτοικου και της οικείας, επειδή δεν ανήκει στον ίδιο αλλά σε κάποιο ταξικά ανώτερο στην συνείδησή του. Ίσως τα σπίτια αυτά να είναι στοιχειωμένα γιατί χάθηκε η επαφή, όχι με την φυσική έννοια αλλά με μία βαθιά πνευματική έννοια.

Αυτή η αλληλεπίδραση μεταξύ μνήμης, συναισθήματος και οικείας έχει εξερευνηθεί σε βάθος. Κατασκευάζουμε μία έννοια του ποιοί είμαστε, ποιά είναι η ταυτότητά μας, μέσα από τις αναπολήσεις τοποθεσιών και ανθρώπων. Τα φαντάσματα και τα σύμβολα του παρελθόντος μας καταδιώκουν στο παρόν αλλά και στο παρελθόν. Η αλληλεπίδραση δεν επιβεβαιώνεται μόνο από την αντίληψή μας για το σπίτι αλλά και για το πως κατανοούμε τα πνεύματα. Η συμπεριφορά μας σε σχέση με αυτά, από την Κλασσική Ελλάδα ως την Βικτοριανή Αγγλία καταδεικνύει πως σε κάθε γενιά τα πνεύματα εμφανίζονται για διάφορους λόγους και σκοπούς. Ένα κοινό στην Κλασσική Ελλάδα, εξοικειωμένο με τα καταχθόνια πνεύματα θα κατανοούσαν την «Γκρι Κυρια» καθώς ξεγλυστρά ανάμεσα από τα Βικτωριανά νεκροταφεία.

Ο Θάνατος στην Δημοφιλή Δυτική Παράδοση ομοιάζει με μόλυνση. Η άρνηση του θανάτου έφτασε στο Ζενίθ με την Βικτωριανή εποχή. Αλλά μέσα στην Ινδο-Ευρωπαική μυθολογία περί θανάτου, διαφαίνεται πως το υπέρτατο ταξίδι του θανάτου οδηγεί στην ζωή. Η Θυσία του Πρωταρχικού θεού οδηγεί στην δημιουργία του κόσμου. Ακόμη και σήμερα ανθρωπολόγοι έχουν καταγράψει φυλετικές κουλτούρες που πιστεύουν πως οι πρόγονοι κατέχουν ισχύ πάνω στους ζωντανούς και μπορούν να την δειξουν μέσα από την διαδικασία της γονιμότητας. Σε παραδοσιακούς Πολιτισμούς, ο Κόσμος, ο Ναός, ο Οίκος και το ανθρώπινο σώμα είναι όλα άρρηκτα συνδεδεμένα. Αυτό σημαίνει πως είμαστε δεμένοι σε μία υπερφυσική σχέση με τη γη στην οποία βρίσκεται το σπίτι κτισμένο.

Έτσι ρίχνουμε μία ματιά σε αρχαικά ίχνη μεταξύ του σπιτιού,των πνευμάτων και του θανάτου, παραδόσεις οι οποίες αν και έχουν σχεδόν εκλείψει παραμένουν μία σημαντική και βαθιά ριζωμένη πτυχή του Σύγχρονου Πολιτισμού που εμφανίζεται σε εκείνους που υποστηρίζουν πως υπάρχουν Στοιχειωμενα Σπιτια. Τα πνεύματα σχεδόν πάντοτε καταλαμβάνουν οριακές τοποθεσίες, όπως σταυροδρόμια, νεκροταφεία, παλιά εργοστάσια, γκρεμισμένα σπίτια και όπως έχουμε διαπιστώσει, αντικείμενα που σχετίζονται με την σκοτεινή έννοια του Θανάτου

mindhack.gr

Post A Comment:

Εγγραφείτε στις ενημερώσεις Push Notifications