Όταν πεινάει κάποιος δεν ζηλεύει την «κατσίκα του γείτονα». Απλά την τρώει για να επιβιώσει.
Όταν πεινάει κάποιος δεν ζηλεύει την «κατσίκα του γείτονα». Απλά την τρώει για να επιβιώσει.

Διάφοροι βολεμένοι με τα μνημόνια, αλλά και τρολ του καθεστώτος, προκειμένου να κρατήσουν την κοινωνία σε καταστολή απέναντι στην κρατικοδίαιτη ολιγαρχία και το βολεμένο κρατικοκομματικό προσωπικό, εκτοξεύουν συνεχώς το σύνδρομο της «κατσίκας του γείτονα». Έτσι εκείνοι που δυστυχούν ή βλέπουν τις τεράστιες αδικίες, αυτοακυρώνονται κάτω από το βάρος της δήθεν δημόσιας κατακραυγής για ζηλοφθονία και άλλες τέτοιες ανοησίες.

Με τον τρόπο αυτό, ο επαναστατημένος αυτοκατευνάζει τις διαθέσεις του και στην ουσία αυτοακυρώνεται υπέρ του συστήματος. Το πραγματικό πρόβλημα όμως δεν είναι η ζηλοφθονία για την «κατσίκα του γείτονα» αλλά η ίδια η επιβίωση και η αξιοπρέπεια, εθνική και προσωπική. Εάν λοιπόν κάποιος πεινάει, δεν ζηλεύει απλά την «κατσίκα του γείτονα» αλλά θα την φάει και καλά θα κάνει ο γείτονας να φροντίσει να υπάρξει μια δίκαιη διανομή πριν χάσει οριστικά ολόκληρο το περιουσιακό του αντικείμενο. Την πραγματική κρίση ακόμα δεν την έχουμε αισθανθεί. Έχουμε να δούμε πολλά επεισόδια ακόμα.

Μια αλυσίδα καταστημάτων, που έγινε γνωστή λόγω της σχέσης την οποία είχε αναπτύξει με τα παιδιά, ήταν αντικείμενο χλευασμού για τα επιτηδευμένα κακόγουστα ραδιοφωνικά διαφημιστικά σποτ της.

Τώρα, εκμεταλλευόμενη τον θόρυβο γύρω από τον νόμο για την αλλαγή φύλου στα 15χρονα παιδιά, κυκλοφορεί τηλεοπτική διαφήμιση με ένα ζευγάρι μεσήλικων γκέι που δηλώνουν την προτίμησή τους για

την επιχείρηση. Ξάφνου, τα ίδια ΜΜΕ που ωρύονταν για την -ομολογουμένως χαμηλή και χυδαία- αισθητική άποψη των σποτ των Jumbo άρχισαν να εκθειάζουν την πρωτοβουλία της εκπτωτικής αλυσίδας.Ο λόγος είναι προφανής:

Η προβολή (και, σε πολλές περιπτώσεις, επιβολή) του ομοφυλοφιλικού «προτύπου» στις νέες γενιές είναι το πρώτο ζητούμενο για τους μηχανισμούς παραγωγής κυρίαρχης ιδεολογίας. Οταν ένα ΜΜΕ, επιχείρηση, ιδιώτης ή φορέας κάνει τη δουλειά της Νέας Τάξης όλα λησμονούνται.

Ωστόσο, υπάρχει και η άλλη άποψη: Αυτή της πλειονότητας, που δεν συμφώνησε με την εκχώρηση δικαιώματος στα 15χρονα να αλλάζουν φύλο με μια δήλωση. Υπάρχει και μια πλειονότητα που δεν θα ήθελε να δει τα παιδιά της να γίνονται ομοφυλόφιλοι. Υπάρχει και μια κοινωνία που την παρακμή τη λέει παρακμή και δεν χρησιμοποιεί ευφημισμούς για την αποστασία από τον λόγο του Κυρίου και την προσβολή της ίδιας της φύσης.

Ολοι αυτοί, λοιπόν, μπορεί να μην έχουν πρόσβαση στα κατεστημένα ΜΜΕ και τα κόμματα, αλλά έχουν (ακόμα) πρόσβαση στα λεφτά τους. Μπορούν να πουν ένα ηχηρό «όχι» στην προβολή της ομοφυλοφιλίας ως… ιδανικού, απέχοντας από την αγορά προϊόντων από τις επιχειρήσεις που υιοθετούν αυτές τις πρακτικές.

Οι καταναλωτές είχαν τιμωρήσει με μποϊκοτάζ την Benetton για τις αισχρές διαφημιστικές καμπάνιες της. Αξίζει να σημειωθεί ότι το ελληνικό καταναλωτικό κοινό είχε περιφρονήσει και τα ολλανδικά προϊόντα, αποδοκιμάζοντας την πολιτική της Ολλανδίας στο ζήτημα των Σκοπίων. Δεν θα διστάσει να κάνει το ίδιο για τα προϊόντα κάθε επιχείρησης που προσβάλλει τα όσια και τα ιερά του Γένους.

Τα γεμάτα ράφια και τα αδειανά ταμεία είναι θεμιτή και αποτελεσματική άσκηση πολιτικής!

hassapis-peter

Post A Comment:

Εγγραφείτε στις ενημερώσεις Push Notifications