Ο ήλιος, η ζωοδότρα δύναμη του κόσμου, ο πανόπτης, ο ακτινοβόλος, ο πανταχού παρών, από όποια πλευρά κι αν το δεις δεν υπάρχει λαός στην οικουμένη που να μην έχει θαυμάσει στην μυθολογία του, τον Ήλιο.
Στην Αρχαία Αίγυπτο τον έλεγαν Ρα, ταξείδευε με πλοίο στον ουρανό και στα βάθη του κόσμου φέρνοντας την μέρα ή τη νύχτα. Οι Φαραώ ταυτιζόταν μαζί του και έπερναν και το όνομά του.
Στην δική μας μυθολογία ο ήλιος είχε ταυτιστεί με τον θεό Απόλλωνα, τον γιό του Δία. Ο Απόλλωνας ταξείδευε στον ουρανό με το φτερωτό του άρμα και φώτιζε γύρω του την γη.
Οι Ατζέκοι τον έλεγαν Huitzilopochtli, ο οποίος όμως ήταν παράλληλα και θεός του πολέμου, ένας θεός που ήταν σε συνεχή μάχη με το σκοτάδι. Βέβαια η διατήρηση της λατρείας του απαιτούσε τις θυσίες ανθρώπων καθώς πιστευόταν ότι για να τραφεί και να επιβιώσει χρειαζόταν αίμα από ανθρώπινες καρδιές (!).
Οι Κινέζοι πιστεύαν ότι υπάρχουν 10 ήλιοι ! οι οποίοι ταξείδευαν στον ουρανό ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλο, καθώς έτσι τους είχε συμβουλέυσει ο πατέρας τους, κάποια στιγμή όμως εμφανίστηκαν όλοι μαζί και η ζέστη και η λάμψη ήταν αφόρητη. Ο πατέρας των ήλιων τότε θύμωσε και έστειλε τοξότη να τιμωρήσει τους άτακτους ήλιους σκοτώνοντας τους 9 κι αφήνοντας μόνο έναν να ζήσει.
Οι Ινουίτ είχαν δύο θεούς, τον Ήλιο την Melina και την Σελήνη τον Anningan, οι θεοί αυτοί ήταν αδέλφια, τα οποία κάποια στιγμή μάλωσαν και έκτοτε η Σελήνη κυνηγάει τον Ήλιο στον ουρανό.
Οι Κέλτες έλεγαν τον δικό τους ήλιο Lugus. Ο δικός τους ήλιος ήταν ατρόμητος πολεμιστής που ανήκε σε μια φυλή γιγάντων και είχε οδηγήσει τον λαό του στην Ιρλανδία. Ο Lugus ήταν συνδεδεμένος με την γονιμότητα και τον κύκλο της συγκομιδής ενώ του αποδίδονταν ανθρώπινες ικανότητες.
Στην Νορμανδιά ο Ήλιος τους, ο Freyer, ήταν ο θεός της ειρήνης, της γονιμότητας και της βροχής. Ο Ήλιος όργωνε ουρανό και θάλασσες πότε καβαλώντας έναν χοίρο και πότε ένα πλοίο που πιο γρήγορο του δεν υπήρχε σε όλες της Κάτω Χώρες.
Οι Ινδοί λένε τον δικό τους Ήλιο Surya, είχε 4 χέρια και μεταφερόταν με ένα κάρο που το έσερναν εφτά άλογα, ήταν ορατός σε όλους και είχε την δυνατότητα να θεραπεύει και να φένρει καλή τύχη στο λαό του.
Παρόλα αυτά όμως για πάρα μα πάρα πολλά χρόνια η Γη θεωρούνταν ως το κέντρο του κόσμου. Ο ήλιος ήταν ο τέταρτος πλανήτης του σύμπαντος και μάταια ο Αρίσταρχος μιλούσε για ηλιοκεντρικό σύστημα.
Ήλιος, γιος του Υπερίωνα και της Τιτάνιδας και αδελφός της Σελήνης και της Ηούς , πανταχού παρών και τα πάντα θωρών. Βοηθός τωνΔώδεκα Θεών του Ολύμπου στην μάχη τους με τους Τιτάνες. Ο κολοσσος της Ρόδου ήταν αφιερωμένος σε εκείνον καθώς ο Ήλιος είχε δώσει ζωή στο νησί αναδύοντάς το από τα βάθη της θάλασσας και στεγνώνοντάς το και ζεσταίνοντάς το με τις αχτίδες του. Πατέρας της Πασιφάης, γυναίκας του Βασιλειά της Κρήτης Μίνωα, η οποία γένησσε τον μινώταυρο. Πατέρας επίσης και του Φαέθωνα ο οποίος στην προσπάθεια του να οδηγήσει το άρμα του πατέρα του, πέρασε κοντά από την γη, την έκαψε. Ο Δίας μόλις το είδε αυτό έστειλε κεραυνό και ο Φαέθων κατέληξε φλεγόμενος στον Ηριδανό ποταμό.
Ο Ήλιος ήταν αυτός που φανέρωσε στον Ήφαιστο την απιστία της θεάς Αφροδίτης, γυναίκας του, και του θεού Άρη αδελφού του και στην θεά Δήμητρα την αρπαγή της κόρης της Περσεφόνης.
Έχει ταυτιστεί με τον θεό του φωτός Απόλλωνα και στον θεό της φωτιάς Ήφαιστο. Τα ιερά του ζώα: ο αετός και ο κόκορας.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου