Παράδεισος και Κόλαση,οι παράλογες δεισιδαιμονίες που εφευρέθηκαν ποτέ από τον ανθρώπινο νου

Η ιδέα ότι ζούμε μια σύντομη ζωή στη γη και στην συνέχεια να περνάμε στην αιωνιότητας σε μια κόλαση βασάνων ειναι μία από τις πιο παράλογες δεισιδαιμονίες που εφευρέθηκε ποτέ από τον ανθρώπινο νου.

Η ζωή στη Γη δεν έχει σημασία πόσο καλός ή πόσο κακός είσαι, που θα μπορούσε να δικαιολογήσει ενδεχομένως μια αιωνιότητα τιμωρίας.

Εάν ο χριστιανικός Θεός δημιούργησε τις ψυχές μας, θα πρέπει να μας έχει δώσει τα βασικά χαρακτηριστικά του χαρακτήρα μας, και επομένως θα ήταν σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνος για τις πράξεις μας,σε αυτή την περίπτωση δεν θα υπήρχε δικαιοσύνη στην τιμωρία μας, ή για την ανταμοιβή μας στο παράδεισο . Και αν αυτός ο Θεός μας έκανε πραγματικά κατά εικόνα και ομοίωση , τότε όλοι αυτοί οι κακοί και αδίσταχτοι ειναι δημιουργία απο τον Θεό;

Ένα άλλο άδικο χαρακτηριστικό της παραδοσιακής χριστιανικής άποψης , είναι το γεγονός οτι για σταλεί κάποιος στον ουρανό ή την κόλαση δεν εξαρτάται από όλα που έχει κάνει κατά τη διάρκεια της ζωής μας, αλλά αποκλειστικά από το αν πιστεύει στον Ιησού κατά τη στιγμή που θα πεθαίνει.

Αυτό το δόγμα βασίζεται εν μέρει σε κεφάλαιο 16, στίχος 16 του κατά Μάρκον Ευαγγελίο, όπου ο Ιησούς λέει : Αυτός που θα πιστέψει και θα βαφτιστεί θα σωθεί. Αλλά αυτός που δεν πιστεύει θα είναι καταραμένος. Μπορούμε με ασφάλεια να υποθέσουμε ότι δεν υπάρχει πραγματικός πνευματικός δάσκαλος που θα μπορούσε ποτέ να προφέρει αυτές τις λέξεις.

Και πράγματι αυτός ο στίχος, και στην πραγματικότητα όλοι οι τελευταίοι 12 στίχοι του τελευταίου κεφαλαίου του κατά Μάρκον Ευαγγελίου είναι γνωστό ότι είναι πλαστοί! Είναι μεταγενέστερη παρεμβολή και δεν βρίσκονται στα παλαιότερα ελληνικά χειρόγραφα.

Αυτό έγινε σε μια υποσημείωση στην αναθεωρημένη έκδοση της Βίβλου, η οποία δημοσιεύθηκε το 1880, άλλαξαν και έβαλαν δικά τους να συμπεριληφθούν ως μέρος του κυρίου κειμένου στο αναθεωρημένο πρότυπο της Βίβλου, που δημοσιεύθηκε το 1901. Είναι σαφές ότι ακόμη και O «λόγος του Θεού» εξελίσσεται!

Ένα άλλο ερώτημα για την ορθόδοξη χριστιανική θεολογία είναι το εξής: Πώς θα μπορούσαν αυτοί που πάνε στον παράδεισο να είναι ευτυχισμένοι όταν ξέρουν τις τρομερές βαρβαρότητες σε βάρος του κολασμένων στην κόλαση; Σαφώς στην χριστιανική θρησκεία η φιλανθρωπία δεν είναι το ισχυρό σημείο της.

Αυτό σημαίνει ότι ένας άθεος ο οποίος έχει ζήσει μια υποδειγματική ζωή αυτόματα θα πρέπει θα πάει στις φλόγες της κόλασης, ενώ ένα άτομο που είχε διαπράξει εγκλήματα,και αδικίες αλλά αργότερα μετανόησε και στράφηκε προς τον Ιησού, θα πάει στον παράδεισο.

Πολλοί κληρικοί μας άφησαν τρομακτικές περιγραφές των βασανιστηρίων που υπέστησαν οι κακοί αμαρτωλοί στην κόλαση. Για παράδειγμα, ένας Ρωμαίος καθολικός σε βιβλίο για τα παιδιά λέει πως τα παιδιά που θα σταλούν στην κόλαση θα τα βράζουν ως να βράζει το αίμα και μέχρι να βγουν φυσαλίδες από τον εγκέφαλο στα ζεματισμένα κεφάλια τους.

Ένας Αγγλος Βαπτιστής ιερέας με το όνομα Spurgeon έγραψε: Όταν η ψυχή σου θα βασανίζεται και μόνο ... αλλά κατά την Ημέρα της Κρίσεως το σώμα σου θα ενταχθεί στην ψυχή σου θα στάζουν σταγόνες του αίματος , και το σώμα σου θα κατακλύζεται από αγωνία και πόνο. Σε άγρια φωτιά, το σώμα σου θα είναι όπως ο αμίαντος, χωρίς να πεθάνεις , όλες σου οι φλέβες και κάθε νεύρο θα σου μεταφέρει τον πόνο για να ουρλιάζεις! και ο διάβολος θα παίζει μαζί σου για να πονάς πιο πολύ! να παίξεις την διαβολική μελωδία της κόλασης.

Post A Comment:

Εγγραφείτε στις ενημερώσεις Push Notifications